İnsanın kalbi gibidir hayat

                                                            

                                   Son günlerde Ankara

  Şubat ayı bitti mart başladı bir şey başlamaya görsün. Ardı arkası geliyor. Kış bitti zannederken dün gece yağan kar ve bu gece ve yarın karlı hava. Mart kapıdan baktırıyor kazma kürek değil ama doğalgaz yaktırıyor. Ben mi ne yapıyorum. Diş göz, derken sağlık işleri bir yanda bir yanda iç karartan havalar. Kendimi yenilemek zamana yenik düşen bedenin canlandırılması. İhmal edilen ertelenen sağlık sorunlarına çözüm üretmek.

        Pandeminin başında korkudan evden çıkamazken daha sonra torunların okullarının geçen yıl bu zamanlar olmaması evde olmaları süreci. Şimdi okuldalar okul çıkışı beş ile annelerinin geliş saati belli olmuyor. Dünür ile beraber bakmamız. Ağırlık dünürde evden çıkmak için vesile oluyor.

       Torunların evine erken gidip bilgisayar ve tv kumandasını saklıyorum. Önce sohbet sonra ders sonra eğlence. Torunların sohbeti "Ama daha dün konuşmuştuk." İlkokul bire giden küçük torun "bugün okulda yeni bir şey olmadı. "Derste ne görüyorsunuz" "aynı şeyler" diye verilen cevaplar. Sohbetin olmadığı yalnızlık. Küçük torun okumayı öğrendi. Çocukluğuma gidiyorum. Kimse bana ders çalış demezdi. Oturur kendi dersimi çalışırdım. Büyük torun sorumluluğu yerine getiriyor. Odasına çekilip ders ardından sanal alemde oyun. Küçük torun söylenileni yazmada eksikliği var. Ama okuması bir hoşuma gidiyor ki. O bile büyüdü diyorum.

        Köye de uzun zamandır gitmedim. Orası da benim için değişiklik oluyordu. Kışın uzun sürmesi. Sağ göz kataraktın kontrolünden sonra sol gözün akması ve göz kesesi ameliyatına kısa sürede ertesi gün karar vermem (28 yıl önce başarısız bir ameliyat ve sürekli akan göz vardı.) o arada diş tedavisine başlamam. İyi ki başlamışım köprü altından gelen sinyaller baharı bekletmeden doktoru dinlemem iyi oldu. Bir yanda ameliyat bir yanda diş. Kışı çıkartmaya çalıştım. Gözün birinde lens, birinde tüp, (bir ay sonra çıkarılacak ) dişler protez eskiyi tamir ederken meğerse çalışan organlarımız ne kadar değerliymiş.

     Nefes almak için havalar ısındı tekrar yürüyüş yapayım diyordum havalar  tekrar soğudu. Karda yürümek de güzel! Hep bir şeyler sekteye mi uğruyor anlayamadım.

      Televizyonda korona ile ilgili esnekleşen kararlar bir yanda diğer yanda hastalık devam ediyor. Yakın arkadaşlarım ağır bir şekilde korona geçiriyorlar. Buradan acil şifalar. kimseyle görüşemiyoruz insana hasret kaldık. Dijital dünya sıktı. Film izle, sanal aleme bak, alışveriş yap yemek ev işleri bitmeyen döngü. Bugün kendim için ne yaptım? sorusunu sorarken televizyondan izlediğimiz savaş.

       Kozlarını paylaşırken ülkeler geride acı göz yaşı bırakırlarken savaşa hayır demek ne derece etkili. Yine de savaşa hayır. Üniversite iki ya da üçüncü sınıftaydım. Şiddet ve ölüm konulu araştırma yapmıştım. Kabil  Habil'i neden öldürdü. Kardeş kardeşi neden öldürür? daha ilk insan tarihte ilk kan akıtılması yaşanmış. Nedeni ne olursa olsun insanın diğer insanı öldürmesi çok acı. Bize öğretilen değerlere ne oldu neler oluyor. Okudukça araştırdıkça insanın diğer insana yaptığı zulmü gördükçe sevgi nerede? neden böyle oluyoruz. Kiev'e çok gitmek istemiştik. Bombalar patlıyor diye vaz geçmiştik. Şimdi ise neredeyse Kiev kalmayacak. Bir yazarın dediği gibi karanlık savaş. Galibi kim? Bir yanda bombalar, yıkılmış binalar, kadınlar ve çocuklar sivillerin yaşadığı acılar. Akan kanlar, cesetler. Diyorum ki akıl girsin işine çözüm en mantıklı şekilde en kısa süre içinde üretilsin. 

       Zeytin yasasında yapılan yönetmelik değişikliği zeytinliklerin kalbine hançer gibi saplandı.

        Eski yazılarımdan mart ayında neler yapmışım diye karıştırdım doğaya tutunmak , duvardaki çatlak, bu bahar bir başka olmalı ile bahar yazılarına bir dönüp okudum. Bu yıl mart gelmeden ay çiçek tohumları ekildi. Çıkmaya başladılar. Balkona alacağım havalar ısınsın diye beklemekteyim. Dayanamadım kış biterken ocakta çuha alırdım yeni aldım. Balkona çıkınca renkli bir şeyler göreyim.

          Zamansız açan çiçekler gibiyim umudum doğada.