6 Aralık 2024 Cuma

Günlük hayattan minik aneknotlar

                                                       


                                                                


         Bugün mor saçlı kız saçına pembe toka takmış. İnci küpeli kız resmi yan gözle bana bakarak" çok oturdun canlan biraz" dedi. Sokağa sandalye çeken bir delikanlı Ankara'nın soğuk, gri kasvetli ve sisli havasında telefonla konuşuyordu. Arabayı park edecek yeri zor bulan kadın emlakçının dışarı çıkıp buraya park edemezsin sözünü beklerken arabayı biraz daha geri alır mısınız? başka bir araba daha park etsin sözünü şaşkınlıkla karşıladı.  Fizik tedavide kapalı perdenin arkasında telefonla oğluna ders çalış derken yan perdeden sesi kibar sevgili teyze "ay kız sen o yaşlardasın belki ondan da yaşlı ona niye teyze diyorsun belki alışkanlık dye söylenirken" egzersizleri neden yapmadığını anlatıyordu.

            Fizyoterapideki  kıza " neden hocam derler" diye merak eden emekli öğretmen Manuel terapide bunu sorma telaşındaydı. 

            Yeşiller içinde bir kadın mutlu mutsuz mu belli değil. Dün pazarda nasıl unuttuğunu hatırlamayan " bazlama ve yufkaları" artık bunamaya başladı  heyecanla anlatıyordu. Basketbol oynayan çocuk tablosu ve koşan adam tablosu neden koşan kadın değil hareketin önemini anlatıyordu. Tablodaki miskin miskin uyuyan kedi için bunun önemi yoktu. Birden tablodan fırladı yanıma geldi. "Sen beni uyuyorsun zannettin ancak ben tıpkı senin gibiyim. Sen her gün her insanı görebileceğin yere oturuyorsun. Onlarla ilgili yorum yapıyorsun. tedaviye gelenler hep yaşlı insanlar, çalışan gençler hayat bir koşturmaca" dedi kapıdan çıktı gitti.

             Bir günün telaşı içindeki ayrıntılar ne kadar çok. Hayat yeni başladı. 

5 Aralık 2024 Perşembe

Lego dünyası






   

         Torunların ara tatili olunca yanlarında kaldım. Artık büyüdüler ancak sonuçta çocuk. Evin içinde kocaman legolar onlarla vakit geçirmek tek tek minicik legoları birbiri üzerine getirmek büyük sabır işi diye düşündüm. Tıpkı hayat gibi. Geçmiş yaşamın bugüne biriktirdiğin seni sen yapan değerlerin. Tıpkı kişiliğin gibi tek tek minik minik dokunuşlarla seni sen yapan şeyler.  Hayatı bir şekilde sen yani insanın değerleri belirliyor. 

      Benelüks ülkelerinden yeni döndüm.  Elimdeki alçı çıktı. Alçılı kırık kol ile yedi ülke dolaşmışım. kendime şaşırdım. Öyle tesadüf etmişti. Planlama yaparken kolumun kırılacağı planlamada yoktu. Şimdi sol elim eski haline hala kavuşmadı. Minik adımlar diyorum İki ay on gün alçıda kalan kolum ve elim kendini toparlaması için zamana ve egzersizlere ihtiyacı var. Sağlık çok değerliymiş. İnsanın her organı önemli. Galiba bu yazı karmaşık olacak bir konudan diğerine sıçramalı. Tıpkı pire gibi pire gibi  dolaşır durur. 

        Dışarısı karanlık sabahın erken saati. Usul usul yağmur yağıyor sesini duyuyorum. Karanlığın içinde umut var. Uzun zamandan sonra yağmur. Umudunu kaybeden insan değilim. Ancak yine de sorular sorarım. Umudun çiçek açması gerekir. Dün torunumla dişci dönüşü seraya uğradık. Beni en çok mutlu eden çiçekler. Daha önce bir yazımda yazmıştım. Hüzün yakışmaz çiçeklere. Bombalanmış kentler, bölgesel savaşlar devam eden dünyamızda da da "umutsuzluk yaşadığım durumlardan biri"  çiçekler açar. Ot yeşerir. Bahar gelir. ama en acısı çocuklar, gençler, kadınlar ölür.

3 Aralık 2024 Salı

imza gününün tortusu










                                           





         


                                                                                 

           Cumartesi notları;

          Babamın Tenekeleri adlı kitabım bugün sanki görücüye çıkmış gibiydi. Aman aman bir endam bir nazik bir kibar. Dostların elinde çantasında yeni dostlara doğru yola çıktı. Ben de gururlu bir kaynana ağzım kulaklarımda oradan kayınvalide bir uyardı kız sen de daha hanım ol. Ya ilk imza günü hem Ato 'da hem de 21. Kitap fuarı ilk ziyaretçi canım Suzan' ım devlet tiyatroları Akün sahnesinin müdürü oğlu ile gelmiş. Son ziyaretçi çocukluk arkadaşımın yeğeni bizi yolda yakaladı. Canım Hasibe nurlar içinde uyu. Kitabımın son satırlarında. İnsan daha hayattan ne ister ya. Hayat senin armağanın olan arkadaşlarımı dostlarımı bana gönderdin ve yollarımız kesiştiği için çok teşekkür.

           Hani ya dersin ki bugün gerçekten özel içini bir sevinç kaplar. Bir kitap dünyaya bedel. Arkadaşlar dostlar sarmış dört yanını hayat sen ne güzelsin.

Günlük hayattan minik aneknotlar

                                                                                                                                  Bugün mor ...