Sabah yedide uyandım. Kalkış saatim gelmiş, "şimdi iş olsa içimden kalkmak gelmez." dedim. Dışarı baktım hava halan zifiri karanlık ve sisli. Okula giden çocukları düşündüm işe giden insanları 2016 dan beri yaz saati uygulamaya geçmemişiz. Karanlıkta işe ve okula giden insanların ruh halinin pek iyi olmadığını insanın fiziksel ruhsal halinin korunması için aydınlık ve karanlık döngüsü önemli. Uykudan uyandığımızda aydınlıkta uyanmak beni iyi hissettiriyor. Sabah kalkınca mecburen ışığı açıyorum. Her yıl kasım ayında kasımpat (krizantem) alırım. Peki geçen seneki diktiklerim ne oldu ? Bir kısmını bahçeye dikmiştim. Sulanmadığı için mi ne çok cılız açıyorlar. (Bu yıl ki aldıklarımı apartmanın bahçesine ekeyim. Her sene benzer karar alıp uygulamıyorum.)
Sanal alemde takip ettiğim yerlerde benim gibi çiçeği çok seven insanlar var. Adım gibi çiçek sever birisiyim. En uygun fiyata almak isterim. Kızıma uğradım hafta içi çalışıyor onu göremiyorum. Sonra sokağın bir köşesinde çiçek satan Ahmet Amca'ya uğradım. Bekledim. kulübeye baktım. Dönüşte uğrarım diyerek Uğur Mumcu Park'ına gittim hem yürüyüş olsun orada fidanlıkta çiçek satış yeri var. İyi ki gitmişim. Sonbaharın son güzellikleri bitmemiş. Gözüm gönlüm şenlendi. Sıklamen, hercai menekşe, kasımpatı aldım. Tabii çok fazla olmasın derken aklımda beyaz kasımpatlar. Arabanın arkası dolmaya başladı. Dönüşte Ahmet Amca'ya uğradım Meğer içerde yatıyormuş. Beyaz iri kasımpatlar tıpkı annemin kasımpatları beni al diye bakıyor. Kafamda sorgulama başladı Bu kadar çiçeği ne yapacaksın. Kış grisi ile baş etmek için enerjiye ihtiyacım var. Kasımpat demetini almaya kalkışsam aynı parayı veriyorum. Onun yerine balkondan toplamak hoşuma gidiyor. İçimdeki ses bahane buluyorsun dese de o sesi dinlemedim. "Çiçeklerin rengi onların canlılığı ile güne başlamak... "dedim. Galiba doğadan uzak yaşamak, beton yığınları içinde olunca baş etmek için küçük sevinçler arıyoruz. Ankara gökdelenler şehri olma yolunda. Bu satırları yazarken öğlen olmak üzere sis halan kalkmamış. Gün bitmeden öğle menüsü oluşturayım.
Bugün sağlıklı ne pişirsem neye elimi atsam düşünüyorum gerçekten üretim ve sonrası ne derece sağlıklı.
Dün brokoli haşladım. Sanki balık kokusu var.
Ballıkuyumcu Köy'ünde yemek yiyoruz. Konumuz tohum, lezzet. Kışın dünürümün dokuz tavuğu var. Yem alırken satan kişi isterseniz bir isterseniz iki yumurtaya uygun yem var. Yani bu durumda "dışarıdan gezen tavuklardan aldığımız yumurtalar yumurtalar doğal yumurta değil mi? özellikle kışın." sorusunu sormaktan kendimi alamadım. Sütçüden aldığım süt bir haftayı geçiriyor. Bozulmuyor. Bazen bir haftalık sütü lor yapmak için bozmaya çalışıyorum. Bir türlü bozulmuyor. İçine limon sirke atıyorum. Çok zor süt bozuluyor. Bir haftalık süt. Arkadaşlarım kaynamış süt bozulmaz diyor. Şimdi ben neye inansam.
Bahçeden domates bugün topladık bahçeden elimiz yeşil domates olmasına rağmen mis gibi domates koktu.
Pazardan balık aldım. Balık o kadar lezzetsiz ki eşim "bu buzhane balığı dedi. En iyisi Kızılay'daki balıkçılardan almak" dedi.
Peki bu durumda pazarcı bizi aldattı. Yumurtacı ona keza biz kime güveneceğiz. Aldığımız sebze meyve ,et süt ne derece sağlıklı. Yetmişli yıllarda babamın bahçesi vardı. Biber yetiştiriyordu. İri yeşil güzel biberler için Amerikan gübresi koyardı. Biberler iri ve yeşil olurdu. Hormanın gübreli hali. Birazcık hormon ya da ilaç yararlı mı? Bunun ayarı nasıl yapılıyor?
Bu konuda yazılan yazıları okuyunca kafamdaki sorular:
* Üretici ilaçları kullanırken bilinçli mi?
*Üreticiden alınan ürünler tahlile gönderiliyor mu?
*Hallerde direk üreticiden alınan ürünler tahlil ediliyor mu?
* Yurt dışına gönderilen yiyeceklerin üzerinde ilaç kalıntısı var diye geri gönderiliyor. Bu sebze ve meyveler iç piyasaya sürülüyor herhalde çöpe atılmıyor. İlaç kalıntıları bize zararlı mı?
Tüm bunları soframızdaki tehlike göz önüne alarak yemek pişir ve ye. (Hormonlu ve hastalıklı bireyler olmadan)
