Bahçemde açan doğal çiğdemin verdiği mutluluğu neyle değişebilirim ki. Gerçekten inanamadım. Kuru dalların arasından bana bakıyor fısıldıyordu.
- Beni görmeye niye gelmedin?
Ben bahaneler üretmeye başladım.
- Kıştı, soğuktu.
- Beni özlemedin mi dedi?
- Burada olduğunu bilmiyordum.
Bilmen için ilk önce gelip bakman lazım.
-Olsun yine kaçırmadım. Doğanın hediyesini çok sevdim. İnsanın inanası gelmiyor. Bu doğa bize ne çok şey anlatıyor. Daha ağaçlar yapraklarını çıkarmaya yeni başlamış. Bademler ve erikler gelin kızı gibi süslenmişler meydanlara çıkmışlar.Sarı kocaman bir kelebek dolaşıyordu etrafta. Peşinden koşmadım. Biliyorum bir sonraki gelişimde sen orada olacaksın.
Kederleri fırlattım bir kenara mis gibi bir havayı ciğerlerime çektim. Ocak ayında çuhaları alırdım. Geç kalmıştım. Ucundan da olsa baharı yakalayacağım. ( Biliyorum diyeceksiniz daha yeni başladı)
Tıpkı yeniden doğmak gibi.
Yaratan'ın hediyesi :))
YanıtlaSilNe güzel kareler, çiğdeme bayılırım. Böyle zamanlarda insan, yaşadığını iliklerine kadar hissediyor. Sevgiler...
YanıtlaSil