Eylül Boşluğu Doldurabilse

                                                               

     

        Kaç zaman geçti üzerinden? Kaç gün ? Kaç ay ? Kaç saat ? Kaç dakika? Ömür dediğin nedir ki?yaşadığın zamanlar mı ? mutlu olduğun anlar mı? kendini mutlu eden alışkanlıklar mı?

       Günlerdir canı bir şey istemiyordu. Yemek yapmak içinden gelmiyor. Ev işi, arkadaş sohbetleri. Kendini zorluyordu . Elden geldiğince çaba gösteriyordu. Saçma dizilerde kendini aradı.  Boş boş bilgisayar da zaman geçirdi. O çok sevdiği yürüyüşleri yapmak istemedi. Derdi neydi ? Kiminleydi ? Her zaman sebep sonuç ilişkisi kurardı. Neden arar, o nedenin üzerine giderdi. Bu sefer yapmadı. Zihin boşluk istiyordu. Bu bir beklemeydi. Hayatın yorgunluğuna aradığı sebep miydi?

       Gece gündüz nedenini aradı. Boşluğun nedeni neydi ? Zihnin arka sokaklarında dolaştı. Keyfini kaçıranı bulmalıydı ? Bütün kış iyi mücadele etmişti. Yaşamına anlam katacak kendini mutlu edecek bir iş bulmuştu. Ama istediği o olmalıydı. Olmadı.

        Adam dedi ki " İçimdeki koskoca anlatamadığım bir neden var adı yok. "

        Gün geceyi karşıladı. sanal alem günleri ,evin olağan işleri. Günler haftaları, haftalar ayları kovaladı. Zaman nasıl da geçmişti.

        Boşluğun içinde kendini aradı. Neydi bu derece öfkelendiren. Bazen uykularından uyanıp aynı boşluğu gördü. Gece yarısı yüreğindeki sıkıntı uykusundan uyandırdı . Bir türlü anlam veremedi. Kendini bu kadar sıkıntıya sokmak,  harcamak, üzülmek bu derece neden? Sıkıntı zihnin derinliklerinden çıkıp geldiğinde onu kovmaya çalıştı. Çözmesi gereken bir iki konu vardı Çaresizliği daha da artırıyordu.

          Çevresindeki arkadaşları da  suskunluğunu fark etmişti.

          Aslında çok konuşkan sayılmazdı. Yinede bu suskunluğu hayra alamet değildi.

          Bazen yazardı. Sustuğu an yazarak kendini ifade etmişti. Şimdi onlarda anlamını yitirmişti. Uzun zamandır yazmıyordu. Çocukluğunu , gençliğini düşünüyordu. " Benimde söyleyecek sözlerim var. Bu konudaki fikrim şu " diyordu. "Bazen ne gerek var. Şimdi bunu desem ne yararı var deyip vazgeçiyordu."

          Yazdıklarını okudu. Çok kötü değildi. Ama çok mükemmelde değil. "Yazar değilim "dedi." Sadece yazmaya çalışan biriyim . Yazıya hakim olmak zor. Ne kadar çok yazarsam o zaman hakim olacağım." "Şimdiki yazdıklarım ne ?" diye düşündü. Yine aynı boşluk geldi. Karşısına oturdu. "Çık çıkabilirsen içinden "dedi. "Belki boşluk dolduruyorum belki söyleyecek sözüm var. İlla bir açıklama mı? getirmeliydi. Bir yerlerden başlamalıyım. Yaşam bir boşluk mu?

        "Bu yaşıma kadar onun içini işimle, ailemle,  arkadaşlarımla, yazdığım oyunla, blog yazarlığıyla doldurdum. Çok da boş geçmemiş . Geçmişe bakınca yaşadıklarım  anlamlı yaptıklarımın bir anlamı var . Şimdi ise bu boşluk... dediğim dönemde öykü kitapları okuyorum. Haldun Taner'in Yalıda Sabah, Sait Faik Abasıyanık, Eskişehir'den aldığım öykü kitapları Ahmet Büke Yüklük ,Faruk Duman ,Baykuş Virane Sever. Aslında boşlukta olduğumuz zamanı düşünüyorum. Bir geri çekilme var. Çevrene, kendine uzaktan bakıyorsun. Sorguluyorsun kendini. Yaşamın tekdüzeliğine inat "O zaman ben o zaman yapmalıyım " dedi "Bir yerlerden başlamalıyım"

Boşluk anlamını yitirdi.

Eski notlarımı karıştırırken buldum,