23 Şubat 2021 Salı

Gölcük hayata kısa bir mola

Değirmendere depremde burasıda sular altında kalmış .Yerleşim yukarısı yüksek deniz aşağıda
Karşısı İzmit 

Bursa Kurşunlu



Şubat tatilinin son haftası mimozalar çiçek açmış. Ruhum çiçeklendi.
Gölgeler vapurları izler. Hayat geçer gider.
Evler eskinin güzelliklerini sunar
Bahar bazı yerlerde baharlığını yapar. Umudu yitirme der.


Bir demet çiçek açmayacağı kapı yoktur.
Falımıza bakalım 
                                  Arkadaki elektrik direği Gölcük depreminde sulara gömülmüş. Depremin acı hatırası orada duruyor.





                                                                   Kuşlar yine de var.


                                                            

Delisin…
Gitmesem de bekler orada deniz.
Gelirsem, bilmelisin
Benim beklememdir burada deniz.
Gitmek gibi geleceğim
Denizin delisine
Delinin denizi gibi
O ne kadar giderse…

Özdemir Asaf

         Seyahat planlarının ertelediğimiz burnumuzu çıkarırsak hastalık kapacağımız düşüncesi içindeyken araya sıkıştırılan Gölcük'e gitmeyi düşünüyoruz gelmek iste misin? önerisini önce düşünmek istedim. Evin içinde dönme dolap etrafında dönen atlar gibi sürekli;  mutfak, salon ve yatak odasında geçen yaşam. Markete giderken yaptığım yarım saatlik yürüyüşler dışında  kendime ayırdığım kısa molalarla hayat geçmekte. Sürekli zihnimize kazılan aman hasta olma sağlıklı ol. Benim yaşımda meğer ne kadar önemliymiş. Gece uykudan uyandıran ağrılar hatırlatıyor sağlıklı olmanın nimetlerini. Deliksiz uykular için gündüz kendimi yormam gerekir ama dikkat ederek. Mutluluk anlar biliyorum; birde sağlıklı bir beden ve ruh sağlığı .Gençken ve şu anda kıymetini bilemediğimiz bedene meğer ne çok ihtiyacımız varmış. Ya sohbet edilecek dostlar. Onlar artık sanal sadece sesini duyuyoruz. Sonra neden olmasın o çevreyi daha önce görmemiştim yeni bir yer olması ayrı bir heyecan eşimin "Aman dikkat edin" sözünü değerlendirerek yola çıktık. Yolda olmak torunlar ve dünürlerle beraber olmak ayrı bir mutluluk. Ege'nin disk jokey'liği eşliğinde yolun nasıl geçtiğini anlamadık. Binnur'un çay ve meyve servisine yol kurabiyeleri eşlik etti. Arabayı kullanmayınca yolu seyretmek ayrı güzel oluyor.

           17 Ağustos 1999 da ki Gölcük depremi 7.5 şiddetindeydi. Çok can ve mal kaybına neden olmuştu. Gölcük denince ilk aklıma deprem, sonra donanma geldi. İzmit körfezinde rafine karşısına kurulmuş. Aliağa ya benzettim. Yine de rafine ve petrola inat kuşlar sığınmışlar körfeze. Gölcük'e varmadan kuşların yerleşkesinden geçtik. Beyaz gagalı ördeklerin meskeni olmuş.

       1926 yılında kurulan tersane askeri gemilerin bakım yeri İstanbul'da bulunan Tuzla tershanesinden sonra Türkiye'nin  ikinci gemi inşa sahası.

       Bilgi dağarcığıma yeni bilgileri ekledikten sonra çok beğendiğim Değirmendere'ye gittik. Heykeller daha önce depremde sulara gömülmüş. yeni heykeller yapılmış. Pazarını çok sevdim. Pazarda çiçek varsa beni çok mutlu eder. Mimoza ve papatyalar ve de kaktüs aldım. Deniz kenarında torunlarla yapılan yürüyüşler. Dünürlerle sohbetler derken dönüş vakti geldi. Bursa üzerinden dünürün Kurşunlu'da yazlıkta ki teyzesini ziyaret. Deniz kenarında yapılan yürüyüş, yeni yerleri görmenin heyecanı, doğanın uyanışına tanıklık etmek. Bahar, mimoza ve papatyaların açmış haline rastlayıp onların güzelliği karşısında susmak. Doğayı izlemek beni heyecanlandırıyor. Tıpkı cemrenin düşmesi, günün uzaması vb  Öğleden sonra Ankara'ya dönüş. Artık  yaşamdan çok şey beklemiyorum. Beklentiler hayal kırıklığı yaratıyor. Var olanla yetinmek diyorsam da arada konforun mutluluk verdiğini yadsıyamam. .Fotoğraf çekmek, daha önce gidilmeyen yeni yerleri görmek, havanın yirmi dört derece sıcağını hissetmek...Kısaca   Pandemide ilaç gibi gelen tatil.

20 yorum:

  1. Okumak bile tatil hissi veriyor.
    Mutluluk tanımınız çok hoş <3
    Değirmendere..... Bu konuda bir roman yazabilirim zira hayatımın dönüm noklatarından biridir. 1999 depreminden sonra gönüllü çalıştığım bir sivil toplum kuruluşu ile 2000'e gireceğimiz yılbaşını Değirmendere'de geçirdik, o geceyi asla unutamam... O günden sonra bir daha gitmek kısmet olmadı, belki bu yaz ben de tek başıma bir gider bakarım pazarına :) fırsat olursa inşallah..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Ceren çok acı günleri yaşamış. Gölcük'te evler artık. İli buçuk kat. Eski apartman yıkılmayanlar hariç. Yeni yapılaşma var. Değirmendere, yi çok geze edim. Sahil boyu bir saat dolandı. Ne tesadüf. Bence anılarını yazmalısın. Sevgiler.

      Sil
  2. Yaş almak ile ilgili ne kadar doğru şeyler yazmışsınız ama insan genelde bunlara kulağını kapatıp bedenini insafsızca yormaya devam ediyor ve zamanı gelince değerini anlamaya başlıyor:-(

    Bu arada bende 5 yaşıma kadar Gölcük'te yaşadım. O yıllarım zihnimde hayal gibi olsa da özellikle Değirmendere'yi çok severim:-) Eskiden yapılan fındık festivalleri, konserler, hepsinin yeri hafızamda çok güzel yer tutuyorlar:-) Depremin çehresini, muhitini en çok etkilediği ve değiştirdiği yerlerden biri ne yazık ki Değirmendere...

    Hoş gelmişsiniz, iyi ki gelmişsiniz:-)

    YanıtlaSil
  3. Selam, SzgBsl teşekkür ederim. İstanbul'un yanı başı ben ilk defa gidtim. Akın Bey'in doğduğu eve gittik. Yılların eskitemediği evler vardır ya. İçinde anılar, yaşanmışlıklar...kapısından içeri girdiğinizde annenizin pişirdiği yemeğin kokusu gelir. Bahçesinde ortancalar sardunyalar çiçektedirler ve siz kapı önünde çelik çomak oynamaktasınız.
    Değirmendere gerçekten etkilenmiş. Bir video izledim. Değirmendere'nin sular altında kalması ile ilgili. Ayrıca deprem sonrası ilk görüntüler. Çok üzüldüm.

    YanıtlaSil
  4. Tanımadığım bir insanın eline telefon alıp gördüğü yerleri fotoğraflaması benim için büyük bir nimet. Ve üstüne gördüklerinin hissini yazan birini bulmam beni çok mutlu etti. Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  5. Mustafa Özbek güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Bu pandemide yeni yerler insanı heyecanlandırıyor.

    YanıtlaSil
  6. Yakın zamanda pek yolum düşmedi, ancak deprem sonrası yıllarda Gölcük'ten her geçişimizde içim sızlar. O kadar çok acı anı yatıyor ki oralarda.
    Geziniz güzel olmuş, evde delirmek yerine yolda olmak en güzeli. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler arada bir dışarıya çıkmalı. Deprem çok acı verici. Sevgiler Ekmekçikız

      Sil
  7. Sizinle yollara düşmüş gibi oldum, ne iyi etmişsiniz gitmekle. Bazen gerçekten insan dayanamayacak gibi oluyor evde dura dura. Çok sevindim sizin adınıza :)

    YanıtlaSil
  8. Geçmiş Bahar Mimozası ne güzel. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. Ne güzel fotoğraflar ama bir yandan hüzün dolu depremi düşününce :(

    YanıtlaSil
  10. Dode teşekkürler. haklısın o günler kötü acı .başka acılar olmasın.

    YanıtlaSil
  11. görmek istediğim bir yer, harika kareler :)
    bu zor zamanlarda böylesi güzel molalar çok iyi gelmiştir, sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  12. aa bana çok yaklaşmışsınız, hemen yanı başı kasabada yaşıyorum. bir daha gelirseniz
    bana da uğrayın :)

    YanıtlaSil
  13. Pelinpempesi hangi kasaba? Sevgiler.

    YanıtlaSil
  14. Gölcük depremi bu bölgede olup depremi yaşayan herkesin hayatında bir iz bırakmıştır, kaleminize sağlık, güzel fotoğraflar, güzel bir derleme olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Arif Kerim Çalışkan Düzce Kaynarca derreminde okul olarak yardım götürmüştük.çok kötü bir durumdu. Evler kibrit kutusu gibi yan yatmış. Gölcük yeniden kurulmuş iki buçuk katlı evler.

      Sil
  15. ^Mükemmel bir yazı olmuş sağolun. Fotoğraflarınızı gördükçe canım çekti keşke bende gitsem görsem diye yazıyla da bütünleşti. Artık hedeflerimin arasına koydum. :) Ellerinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zeynep teşekkür ederim. Yazıyı brğenmenize sevindim. Sevgiyle kalın.

      Sil

Günlük hayattan minik aneknotlar

                                                                                                                                  Bugün mor ...