yaşamın muhasebesi

          "Niye gençleşmek genç kalmak ister insan içinde kalan yaşanmamış günler için mi? Yoksa yapmak istediklerimizi erteleyip yapamadığımız için mi?

          Hamur bu. Bu hamurdan elde olan bu.ne olacak. Öğretilenlerden benim öğrendiklerimden çıkan sonuç belli."

       

        Geçen yıl ki doğum günü yazısında yazdığım bölümü tekrar gözden geçirme ihtiyacım oldu. Bugün internette Betül Mardin ile ilgili kendisiyle yapılan röportajda hayat hikayesini anlatmış onu izledim.

Aldığım dersler;

*Seksen beş yaşında olsan da çalışmaktan vaz geçme,

*Hayat bazılarına kolay gibi görünse de zorluklar hepimiz için var,

*Belki bazıları önden başlıyor. Bunu ben ekledim

*Ancak engellerimiz bizi vaz geçirmesin, Beş yaşına kadar konuşamamış. Evdeki bakıcıları sürekli dövüyormuş. Sürekli ellerine vuruyormuş. Bir gün belinden rahatsızlanmış doktora gitmiş. "Çocukluğunuzda siz çok mu dayak yediniz" diye sormuş . Beynin bir bölümde meydana gelen zedelenmeden dolayı el motor becerisi gelişememiş.

*Engelleriniz olsa  da asla vaz geçmeyin.

* Çalışma, emek olmadan hayatla  baş etme kolay değildir.

       Lise yıllarımda kompozisyon dersinde zayıf almıştım. Garp cephesinde yeni bir şey yok. Erich Maria Remarque ilk aldığım romanlardan biridir.Bu süreç esnasında okudum. Kitap savaş zamanını anlatıyor.

“İnsanın yaralanan, hatta ölen arkadaşlarını görmesi çok korkunç bir şey olmalı.” 
“Arkamızdan bir ıslık sesi geliyor, başımızın üzerinden geçen top mermileri birkaç yüz metre ötede patlayıp ateş saçıyor.”

Paul Bäumer ve arkadaşları orduya katıldığında hiçbiri, tanık olacakları ölüm ve yıkıma hazır değildi. Makineli tüfekler, ağır toplar, zehirli gazlar bu gençlerin ve daha büyük yaşlardaki silah arkadaşlarının çevresinde bir karabasan yaratıyor.
Saldırılar ve karşı saldırılar aylar, yıllar sürüyor. Paul’un arkadaşları hayatta kalmayı başarıp ailelerine ve sevdiklerine kavuşabilecek mi? Savaş, gün gelip sona erdiğinde vatanlarında kendilerine bir yer bulabilecekler mi?
Bu büyük savaşta kısılıp kalan askerler yaşadıklarına bir anlam verebilecek mi?

      Öğretmenin verdiği yeni  kompozisyon konusunu yazarken bir iki yerde benzetmelerde örneklerde kitaptan bir kaç yer ekledim. Zayıf olan dersim kurtuldu.

       Şimdi de zorlukla karşılaşınca çözümü için zihni yorar ,danışır ve çözüm yollarını denemeye başlarım.

Dostlarım arkadaşlarım ya da çevrede tanıdıklarıma bakınca insanların yaşadıkları hayatlarının kolay olmadığını görürüm. Her insan hayatında geçirdiği zor anlar vardır. Kimse o anları anlatmaz olumsuzlukları hep unutmaya çalışırız. 

        Oğlumla yaptığımız telefon görüşmesinde Almanlar ile Türk insanın farklarından söz ederken benzer durumlarda  sorunları kendileri çözdüklerini çözemeyince psikoloğa ya da psikatrise gittiklerini söyledi. 

        Peki dedim Almanlar da kapı önü sohbeti seviyorlar. tamam o kısa konuşmalar havadan sudan bahsediyorlar kendi özel alanlarından bahsetmiyorlar. Artık bizde de benzer durumlar yavaş yavaş oluştu. Kimse senin özel derdini dinlemiyor. Sıkıntını dinlemek istemiyor çözmüyor. Sen kedin yaşamla karşı karşıyasın. 

        Şimdi yukarıda ki yazıda paylaştığım amaçlar ile ilgili düşünmekteyim. İnsan ölünceye kadar yani yaşadığı süre boyunca düşledikleri hayallerindekileri gerçekleştirirmiş. . Çünkü en çok yapmak istediği ile zihin sürekli meşgul olurmuş. Onunla ilgili kitaplar okur, araştırmalar yapar, sohbeti ona getirirmiş. O zaman bu doğum günde geçen yıldan farklı olarak baş ettiklerim ve onlarla nasıl baş etmişsem baş etmeye devam ediyorsam bu durumda  yola devam. Önümüz aydınlık pırıl pırıl değil. Araba kullanmak aklıma geldi. Trafiğe çıkarsınız karşı tarafın yapacağı hatayı da göz önüne alarak deneyimleriniz ile devam edersiniz. Yol her zaman açık değildir. Aniden önünüze geçen, hızlı araba kullanan, acelesi olan son anda fikir değiştiren, yolun karı ,buzu, yolun çökmesi o zaman ne dersin yola devam. Kolay mıdır? Deneyimlerin sayesinde zorlukların üstünden gelebilirsin.

       Yaşamı nasıl okuduğumuz önemli.

       Kendi ayakları üzerinde durabilmek, yaşamını devam ettirebilmek, yaşamdan vaz geçmemek 

      Yaşam bilmece gibidir. Önüne hangi bilmece gelecek ve onu nasıl çözeceksin. Zor bilmeceler hep olacaktır. Umutsuzluğa düşmek yok.