İçerden yüksek sesle konuşmalar geliyordu kadın kulağını dayadı neler konuşuyorlar "savaş, imaj, masal, görüntüler bizi aldatır. Ben piyasaya bakarım. Sanat yaptığım için algılayamadım. Her insan sanatı piyasa için yapmıyor. Alternatif ürün de piyasa..."
Bazılarını anladı bazılarını anlamadı.
Kendi dünyasından hem çok uzak hem de çok yakındı. Bildiği gerçeklik öğlen yemeğinde ne yenecek evde malzeme var mı?
Yarın ev boyanacak yola çıkılacak planlama yapmam lazım.
Kapitalizm bizim algılarımızın dışında...
Hayat pahalı evde domates bitmiş pazarda 20 lira hangi markette daha ucuz.
Benim gerçekliğim... bu dedi.
Ayağının sızısı dinlenmesi gerektiğini hatırlattı. Kendini yorma.
Dünürü süper Özlem demişti.
Süper ne demek olması gerekenleri yapınca niye süper olsun ki!
Onca koşturmanın içinde yaptıklarına baktı. Sadece yaşamak için olması gerekenler peki hayalleri nerede ? Onları yapmak için enerji kalıyor mu? Araya sıkıştırmaya mı çalışmıştı. Kocası kariyer yaparken o ne yapmıştı. Çocukları büyütmek işi, evin işleri bir koşuşturma içinde geçen hayat. Hayaller güldü. Onları gerçekleştirmekten epey uzaktasın diyen bir iç sesini duydu. Halan koşturuyordu. Gün içinde yapmak istedikleri varsa uyanınca sabah kendisi için ne yapıyorsa kar kardı. Şimdi zamanı çok hayallerini gerçekleştirecek gücü yoktu. Ne yaman çelişki diye düşündü. Gençken zaman çok yaşamak için zorunlu işler kimin beceresi ve zamanı varsa. Hala zamanın büyük kısmını onlara ayırıyordu. Torunlar, eşi, kızı, damadı kıymetini biliyor muydu. Eşi verdiği kredi kartını istemişti. Yarın anneler günü kızı ve oğlu onun için ne yapacaktı. Çok merak etti. Bir gün gelecek hatırlanmayıp unutulacak. Oğlunun kız arkadaşına verdiği ayırdığı zaman ve ilgiyi görünce değerini anladı. O zaman dedi adımlarımı daha dikkatli atacağım. Hayat geldi geçiyor. Ertelenen düşler bir bir rüyalarına girmeden yol yakınken bir yerlerden başla.
Süreyi göz önüne al. Acele karar verme. Her şeyi bitirme acele etme, konuşurken bile yemek yerken bile zihnine yerleştir.
Sabah bir telefon çaldı. Arayan kayınvalidesi adres soruyordu. Aslında beni götür demek mi? istedi.
Kocası aradı. Evde hiç saç fırçası ya da tarak yok.
İşte gerçekliğimiz yorum yapmıyorum. Birden gerildiğini hissetti. Müziği açtı. Sabah ki telefonları unutmanın yolu dedi. Yapılacak işleri planlama yapmalıyım önce yazmalıyım unutmamak ders almak için. Bugün yorgundu. sabah yürüyüşünü akşam üstü yaparım. Sabah kahvesi için de erken gidip gazete alayım.
Bugün gün bana ait yüzünde gülümseme acaba mutluluk bu mu?
hayat bu işte böyle güzeeel :)
YanıtlaSilEvet deep sağol sevgiler.
SilHer şey hayal her şey gerçek :)
YanıtlaSilHayaller ve gerçekler iç içe sevgiler Handan.
SilHer şey öyle birbiri içinde ki.
YanıtlaSilSelam Tülin ne dışındayız zamanın ne de içinde misali. Sevgiler.
SilHer gun bu dusuncelerle yasamak hesap yapmak tartmak yorucu.Gencken iliskilerimde alisveris dengesi gozetmeden gonullu bir sekilde ve surekli verip hic sorgulamayarak geciyordu zaman.Laylay lom .Hele arkadasliklarda hesap hic olmazdi.Cok ayipti.Almaya alistirdigim arkadaslardan biri artik verecek gucumun kalmadigi kendi acimla ugrastigim bir donemde,"buyuk suc isleyip",veremedigim bir sey icin en magdur hali ile serzeniste bulundu.Benim aklima gelip de "sen de su aldiklarina say" diyecegim bir listem yoktu.Cok hayiflandim.Simdi iliskilerimi bu gercege gore yurutuyorum ama ayni tadi yok. Insanlara bu sekilde bakmaya baslayinca sevgi de pek kalmiyor.
YanıtlaSilSelam adsız. hesaplı ilişkiler yaşam içinde eritiliyor gerçek dostlar kalıyor. Hesapsız, kitapsız, gerçek, anlamlı dostluklar sevgiler.
YanıtlaSilHer an başka bir farkındalık ile yaşıyoruz ve bu yaşanmışlıkları okumak bana iyi geliyor...
YanıtlaSilTeşekkürler dada sevgiler
SilHoş geldiniz sevgiler.
YanıtlaSil