Tüketirken tükenmek ne acı

                                                          

Mogan Göl'ü

                                     Uğur Mumcu Park'ı

       Biten kitap, biten film, biten gün, biten hafta, biten yıl biten aşk, biten sevgi, biten doğa, doğal kaynaklar ve biten hayat gibi...

       Nerede kaldı  güzel sözler, güzel bir gün. Dün bir arkadaş "mutluyum" dedi. Neden mutlu bende hangi duygu var? Mutluluğu hak ettik mi? birileri bize veriyor mu? biz mi yaratıyoruz.                "Torun üstünü ıslatınca okula kıyafet götürmem gerekti. Ya dedim -kızım kendine bir güzellik yap arabayı kır Mogan Göl'üne yürüyüş yap. Kimse sana altın tepside hayatı sunmuyor misali mı?"       

       Ya da okuduğum kitaptaki hayat o kadar güzel değil. Acı işkence, mücadele ve kadın olmanın farklı coğrafyalardaki yaşamı. 

                               

                     

         Kınalı Çiçekler Alka Joshi 

"Hayallerinin yükü ne kadar ağırdır bir kadının omuzunda ."

       1950 yıllarında Hindistan'ın ücra bir köşesinde çocuk yaşta sevmediği adamla zorla evlendirilen Lakshmi'nin hayatı.

        Kadınlar Adası Kıran Millwood Hargrave 

        Hindistan'ın sıcağından Norveç soğuğuna gittim. 1617 Norveç'in en kuzeydoğusunda   bir ada. Gerçekte yaşanmış bir olaydan alınma; Varta Fırtınası ve 1620 yılındaki cadı avlarından yola çıkarak  medeniyetin uzak ucunda aşka, kötülüğe, takıntıya, ataerkil şiddete ve kadınların kudretine dair tüyler ürpertici, feminist bir tarihi roman. Okudum bendeki tortusu yaşanmış hikayelerin mücadelenin kadınların üzerindeki yükün ne kadar ağır olduğunu iliklerime kadar hissettim.         

       Güzellikler defteri  Şule 'ye teşekkür Emily'in Paris'ini izlemekteyim. Bu sıralar tesadüfler art arda arkadaşımla baharda Paris yapalım konuşuyorduk.  "Oğlu Paris yakınlarında küçük bir kasabada." Karşıma Paris'te bir dizi. Neredeyse bitireceğim yok dedim ara ver.

      Ee o da mı bitti mi ne yapacaksın tüketirken kitapları, dizileri, hayatı "içindeki acılar, kederler, mutluluklarla"  bakmışsın sen tükeniyorsun. Tüketmek  sonrası yeni bir kitabın  hazzı. Sonra geçenlerde gün batımının verdiği haz. Yeni bir gün  batımı. Nereye kadar. Hiç yaşanmamış günlerin en güzel olduğunu hissedebileceğimiz yaşamlar mı? ya da bizdeki bıraktığı izin içimizdeki tortusundan geriye kalan mı? Ben de bilmiyorum bir yanım umut bir yanım umutsuzluk. İki duygu sarmalı arasında gidiyorum.

        En iyisi tükettikçe tükenmeyelim.