23 Ocak 2022 Pazar

Dışarıda kar ruhumda hazan, kışın sonu bahar

                                                   









        Akşam oldu, perdeleri çek ışığı yak. Sabah uyan gün aydınlanmadı dışarısı buz gibi kar sarı rengiyle vurmakta. Gündüz yer değiştiriyor geceyle. Aydınlık karanlık. Karanlığın içinde aydınlık arıyorum. Biliyorum hep aydınlık hep karanlık diye bir şey yok.

       Dünya bir cehennem boğulmadan çıkabiliyor muyuz. Birilerini sırf kendimize benzemiyor diye boğmakla uğraşmadan bıkmadık mı?

      Evin bitmeyen işleri okuyamamak yazamamak Kim için kendim için.

      Tembellik hakkımı kullanacağım. Ah birde yapabilsem. Kendime tatil veriyorum günden vaz geçtim kaç saatliğine.

        Yıllar önce okuldan gelirdim, bir bir buçuk gibi saat üçe kadar televizyonu açar, boş boş gözlerle yayın izler sonra çocukların gelmesini beklerdim.

      Çocukları alıp  okul çıkışında sendikada nöbetçiydim.  Kumru' larda ofisten mercimekli börek alır nöbete giderdim.

        Ya da sabah resim kursu evin işlerini bitirdikten sonra yorgun argın oradan okula.

        Yıllar geçiyordu Neden koşturuyordum. Neden? 

         Şimdi sabah gazetenin ilk sayfasına bakar sonra arka  sayfa sonrada sanat sayfası ardından ekonomi.

        Elektrik faturası geçen ay iki katı bu ayda iki katı. Ya ne zaman zam gelmişti. Aralıkta mı? Doğalgaz aralık 1080. Benzin herhalde bin liraya depo dolar.

        Mercimek çorbası yapacağım evde mercimek yok. Büyük marketlerden birine uğradım. Bir kilo otuz lira  iki üç yere baktım  yirmi sekiz lira. Sarı mercimeği yirmi sekizden aldım. Kırmızı mercimeği almayacağım. Biraz daha sabır on sekiz liraya buldum.

       Neden iş yapınca yoruluyorum. Deliksiz uykulara ne oldu?        Biraz fotoğraf çekeyim makina pas tutacak. Bu çiçeğim ne zaman açtı? Kapalı balkonda üstüne battaniye serdiğim sardunyalarım donmuş. On gün öncesine kadar çiçektelerdi.

       Kayağa gidemiyoruz sanki kaymayı biliyorum her yer Uludağ.

       Kızım damat ve torunlar corona oldu. Acil şifalar Egoşum okuldan aldı. Sonra baba, anne ve kardeşi. İyiler. Hastanede evinde coronadan hasta yatanlara acil şifalar dilerim. İnşallah grip nezle gibi yatırmadan geçer gider. Özledim. Şimdi en azından belki görüntülü konuşurum.

       Sorular sorgulamalar hayatın tadı ne zaman kaçtı?  Biz büyüyünce kaçan hayatı mı kovalamak istedim yoksa. Felsefe psikoloji okudum hayatı insanı ve kendimi sorguladım durdum.

      Bir nefes almak istedim. Camı açtım  dışarının soğuğu odama doldu. Şehrin ışıklarına yatmadan baktım. Çöp arabası çöpleri almaya gelmiş. Bir müzik açtım. Ezginin Günlüğünden Yan kalbim yan.   

      Bu sabah son düzetmeleri yapayım derken ekranda Fatma Girik sonsuzluğa gitti. Dört yapraklı yoncanın biri düştü. Işıklar içinde uyusun. Annemin öldüğü yaş çok da yaşlı değil. Sinema, televizyon ,belediye başkanlığı ne çok şey sığdırmış hayata. Yıllar önce Kızılay'da dolaşıyorum. İş bankasının orada üst geçitte mas mavi gözleri ile Fatma Girik geçiyordu. Gözleri deniz mavisi. Işıklar içinde uyu.

14 yorum:

  1. Evlerimizde otururken, aslında tam da huzur içinde dinlenme yaşına gelmişken yine de hayat nasıl da yoruyor değil mi? Dış dünyadan gelen her türlü uyaranı kapı dışı etmek gerek belki de. Bir de sanırım kabullenmek gerek; dünyaya geldiğimizde bize musmutlu, lüks içinde bir yaşam süreceğimizi vaadetmişler miydi? Hele de eskilerin dediği gibi bir göz kırpımı kadarken yaşamak... Burası hep bir gitmeler diyarı... kalan hiç var mı? Oyalandığımız süre içinde sağlığımız yerinde olsun yeter ki... Dingin ve huzurlu günler... sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Selam Ruşyena haklısın nerede annem ,babam, kardeşim, sevdiklerimiz. Yaşadığın süre boyunca her şeyi görüyor insan. Bu benim başıma gelmez dememek gerekir. En iyisi yelkenleri indirmek yok yola devam kalk canlan diyorum kendime. Sevgiler.

      Sil
  2. heeey, kmurularda TMO değil mi yaa, ordan nöbete nereye gidiyodun ki, ne sendikası, öğretmenler mi? :)

    YanıtlaSil
  3. Selam deep evet Evet öğretmenler sendikası. Önce eğitim iş sonra eğitimsen olmuştu. Yenimahalle yönetim kurulu üyesiydim. Necati Bey'de sendika binamız vardı. Ay çok eski ya doksanlı yılların başı. 32 yıl olmuş. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Canım Parıldayan Çiçek'im. Senden gelen fotoğraflar günümü aydınlatıyor. Torunlara ve çocuklara dua ediyorum, bizde de dört yanımız Corona şu anda. Öyle ki geçirenler geçirmeyenlerden fazla artık..
    Soruların benim de sorularım. Acaba biz psikoloji ve felsefe okumakla hata mı ettik? :)
    Ankarayı özledim! Hele böyle pamuk yağınca kar, daha da özlüyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Selam sevgili arkadaşım iki satır yazınca beni benden alıyorsun.Çok teşekkür ederim. Yok sorgulamıyacağım diyorum kabullenmem gerek. Yeni bir durum ortaya çıkıyor. Neyse hayat dipsiz kuyu gibi boğulmadan var olabilmek. Sevgiler. .

      Sil
  5. geçmiş olsun, Allah şifa versin yakınlarınıza ve herkese

    zaman artık daha çok yoruyor insanı

    YanıtlaSil
  6. Kumrular Ofis deyince bizim isyerimiz de Necatibey deydi.Cinar yapraklarinin golgeleri icinde .Ne luksmus.Ogle saati butun islerimizi gorurduk.
    Atistirmak icin bazan Ofis ten aldigimiz hashasli coregi yapan ustayi yeri gelmisken saygiyla yadediyorum.Insallah sag ve mutludur.Hicbir yerde o corek kadar mukemmelini yemedim.
    Insan olmanin geregi sorular sorgulamalar.Ama bir yerden sonra kafayi degil,vucudu yormak gerekiyor belki.Ya da hep vucut beden dengesini gozeterek yasamali.Ki ruh yorulup,bedeni surukleyemez hale gelmesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Adsız Selam isminiz nedir?Demek Ankara'da, yaşıyorsunuz. O yılları hatırlıyorsunuz. Bir dönem mercimek yüketilsin diye reklamlar vardı. Orada mercimekli börek vardı. Bazende pilav alırdım oradan. Evet güzel yaparlardı.Beden yorgun olunca iyi oluyor. Sevgiler.

      Sil
  7. Bir önceki yazınızı atlamışım, çok geçmiş olsun. Umuyorum ki artık görüşünüz rahatlamış, berraklaşmıştır.
    Sevgiler gönderiyorum.

    YanıtlaSil
  8. Selam Ekmekçikız teşekkürler. Evet görüş harika uzakları net görmek güzel. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. çok geçmiş olsun, acil şifa diliyorum...
    Zamanımızdaki belirsizliğin hep olumsuz bir noktada durması iyimserliğimize gölge düşürüyor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Selam maviye iz süren teşekkür ederim. Evet zaman zaman iyimser bazen kötümser gel gitler içinde oluyoruz. Dengesi hayatın kendisi. Sevgiler.

      Sil

Ne okuyoruz? Babamın Tenekeleri Zehra Konukman'ın ilk kitabı

                                                                                                                                            ...