İnsan arıyorum

                                              

                                               Fotoğraflar 

                                      Bugün günlerden pembe

       Elimde Sinop'lu Diyojen'in feneri dolaşıp duruyorum. İnsan ilişkiler konusunda hassaslaştım. Çünkü ben de insanım elimden geldiğince kibar ve nazik olmaya çalışıyorum. Aynısını da görmek istiyorum. Olumsuz yönlerimi törpülüyor hayata güzel bakmaya çalışıyor insanları seviyorum. Onlara gerçekten samimi şekilde içimden geldiğince kibar davranıyor ve onlardan da bekliyorum. Buraya nereden geldim. Bir gün çok sinirlendim bir robot yapsam bana günaydın dese iltifat etse, bugün için dile benden ne dilersen dese  ne güzel olmaz mıydı? diye düşündüm. Bu olayı can dostlarıma anlattım. " Sen iki gün sonra bir tekme atarsın" dediler. Bir arkadaşım  birbirimize kardeşim diye hitap ederiz  "üzülme ben sana bunları içimden gelerek söylerim. Senin için öyle hissediyorum" diye düşüncesini paylaştı. Elimden geldiğince arkadaşlarımı ararım. Sitem etmemeye çalışırım. Edersem de ince kibar dille. Ya beni de arayın.  Geçenlerde sevdiğim dostum "bu gece sana arkadaşımla uğrayacağım" dedi. Kemençesi ile geldiler. Kemençe çaldı, şarkı söylediler. Güzel bir sürpriz oldu. Evet böyle olmalı. Bir başka can dostum. "Çiçeklere vakit ayıramıyorum. Zehra sen seviyorsun çiçeklerimi sana vereyim." Çiçek seven birisi olarak hayır demiyorum. Ancak susuzluğa dayanan çiçekler kaktüs ,sukulent ve sardunyalar olursa iyi olur. Kurumalarına üzülürüm.

        Bulaşık makinam bozuldu. Tamirci iş yerine götürdü. Bir telefon abla olmuyor. Mecburen yenisini aldık. Fiyatlar uçmuş şok şok şok. İnsaf kardeşim. Makinayı getiren "eski makinayı ne yaptınız? diye sordu. "Tamircide" o "Kim tamirci? M. şahıs  ben onu tanıyorum üç kağıtçının tekidir. Bir esnaf için bir başka kişinin böyle düşünmesi ne acı. Ben insanlara güvenimin azaldığını söyledim. 

       Aslında bu yazıyı fiyatların çıldırdığı alışverişte her defasında şok içinde kaldığımı yazacaktım. İnsan ilişkileri konusu ile başa baş gittiler.

        Dün pazardaydım. Domates en ucuzu 22 lira almadan eve geldim. Sebze sadece karnabahar ve brokoli almışım. Evde iki sebzem vardı. Eşim diyor ki "insanlar domates salatalık almıyor." Dün pazarda kıvırcık 15 lira içimden yuh demek geldi. Onun yerine ot alayım tanesi beş lira. Marul yemeyip ot yesek oda ucuz değil.

      Elden geldiğince almamaya çalışıyorum. Nereye kadar. Her markete ya da pazara gittiğimde fiyatları şok şok şok ile karşılaşıyorum. Niye böyle olduk.

        İnsan ilişkileri, insana saygı değer verilmesi bu kadar zor mu? Sanal ortamda yazılan yorumlarda kibar hitap çok hoşuma gidiyor. Ben de aynı kibarlıkla cevap vermek istiyorum. 

      Çevremdeki dostlarım çok şükür iyi kalpli sevecen ve iltifatlarımızı elden geldiğince her zaman her fırsatta yapıyoruz. Güzel sözleri kim için saklayacağız. İki haftadır yalnızım eşim şehir dışındaydı. İnsan yakın çevresindeki dostları, arkadaşları, akrabaları ile anlamlı. Yalnızlığı sevmiyorum.

        İnsanın kendisini bilmesi gerekir. Günümüzde bilgiye kolay yoldan ulaşım fazlalaştı. Google yazıyorsunuz ne ararsan çıkıyor. Hepimiz doktor, mühendis, politikacı olduk. Her şeyi bilmek yetmiyor bunu kullanabileceğin alanlar var. Bilgisayarı açıyorsun şuram ağrıyor hastalığınızı teşhis ediyorsunuz. Bana göre doğru değil. Hepimiz evimizin ekonomisini iyi yapıyoruz diye ekonomist olamayız. Çok güzel psikolojik tahliller yapıyoruz. Davranışlarına bakıyor  insanlar ya deli, ya akılsız ya da aptaldır diyor işin içinden çıkıyoruz. Hepimiz bir nevi avukatız. kendimizi çok iyi savunuyor başkalarının hakkı olunca üstüne yatıyoruz. Örnekleri çoğaltabiliriz.

O zaman insanlar bunca yıl niye okuyor?

        Birde konuşma esnasında insanı manipule edenlenler var. Sürekli kelime oyunuyla karşı taraf haksız. Bir insan sürekli nasıl haklı olabilir. Yanlış yapmaz davranışları güzeldir, özür dilemez, alttan almaz. Gerçekten bazen yoruluyorsunuz ikna etmeye çalışırken onun için vaz geçiyorum. Küçük şeyleri büyütenler var. Konu çok derin en iyisi son bir kaç cümle ile noktayı koyayım.

       Nitelikli, karakterli, değerli ve işini iyi yapan sorumluluk sahibi insanlara o kadar çok ihtiyacımız var ki. Bizi değerli hissettiren kibar sadece insan olduğumuz için nazik, saygılı  insanlar evet var.  Ancak o kadar az.