Bugün günlerden turuncu olsun

                                                   
                                                               

        Dün hava günlük güneşlik bu sefer yürüyüşü ne aşağı ne yukarı yaptım. Dikmen Vadi'sine gitmeye karar verdim. Fotoğraf çekerken kışın grisine inat mavi bir gökyüzü turuncular, kırmızılar, yeşilin değişik tonları. Renkli bir yaşamı özlemek gibi.
         Bu yazıyı yazarken  sımsıcak bir ilkbahar sabahı annem sırtını güneşe vermiş balkonda. Bu anı niye geldi? Bilmiyorum. Bir anı daha çağrıştırdı. Lisedeyim okuldan gelmişim odada soba yanıyor ve alabildiğine sıcak. Güneş odayı o kadar çok  ısıtmış.Yanda tren yolu trenin sesi evi sarsıyor. Karşıda bir çınar ağacı.  Uzanıyorum divana üstüme ince bir battaniye. Uykuya dalıyorum annemin sesi "kalk çay  yaptım yanında pişi."
         Bu sabah kahvaltıda greyfurtla karışık portakal suyu ve portakal reçeli renklerin güzelliğini anlatamam  ancak fotoğraf çekmedim.
          Bugün galiba güneşi istiyorum. Turuncu akşam rengi gün batımı. Off tatil mi istiyorum. Sıcak bir yerde. Çocuk olmak istiyorum birde. Saf, temiz, doğrucu içimden geldiği gibi olmak istiyorum. Çevremdeki her şeye hayret etmek istiyorum. İçeriden kahve kokusu geliyor. Yaşadıklarımı içime çekiyorum. Çocuksu bir kahkaha atıyorum. Sade ve yalın .Tüm kanayan yaralarımdaki acılarımı saklıyorum. Usul usul kanıyor yaralarım. Üzerine güneş serpiyorum. Bugün bir dileğim var. Bugün torunum Deniz'le yer değiştirmek istiyorum. Onun gibi yaşama bakmak için.