Bu yazıyı yazarken sımsıcak bir ilkbahar sabahı annem sırtını güneşe vermiş balkonda. Bu anı niye geldi? Bilmiyorum. Bir anı daha çağrıştırdı. Lisedeyim okuldan gelmişim odada soba yanıyor ve alabildiğine sıcak. Güneş odayı o kadar çok ısıtmış.Yanda tren yolu trenin sesi evi sarsıyor. Karşıda bir çınar ağacı. Uzanıyorum divana üstüme ince bir battaniye. Uykuya dalıyorum annemin sesi "kalk çay yaptım yanında pişi."
Bu sabah kahvaltıda greyfurtla karışık portakal suyu ve portakal reçeli renklerin güzelliğini anlatamam ancak fotoğraf çekmedim.
Bugün galiba güneşi istiyorum. Turuncu akşam rengi gün batımı. Off tatil mi istiyorum. Sıcak bir yerde. Çocuk olmak istiyorum birde. Saf, temiz, doğrucu içimden geldiği gibi olmak istiyorum. Çevremdeki her şeye hayret etmek istiyorum. İçeriden kahve kokusu geliyor. Yaşadıklarımı içime çekiyorum. Çocuksu bir kahkaha atıyorum. Sade ve yalın .Tüm kanayan yaralarımdaki acılarımı saklıyorum. Usul usul kanıyor yaralarım. Üzerine güneş serpiyorum. Bugün bir dileğim var. Bugün torunum Deniz'le yer değiştirmek istiyorum. Onun gibi yaşama bakmak için.
ne güzel kaleme almışsınız hislerinizi...bayıldım ...ben de sıcacık güneşi çok özledim kış yetti galiba bir İzmirli olarak bu sene fazl geldi:)))sevgilerimle...
YanıtlaSilTeşekkürler
YanıtlaSilNe kadar sıcak anlatmışsınız. Dikmen Vadisini de pek severim bu arada.:)
YanıtlaSilHavalar ısınınca hafta sonu yürüyüşe giderim. İkinci aşamanın oluşmasını dün gibi hatırlarım. Sevgiler.
SilKış değil de, hazan sanki.
YanıtlaSilTuruncu hayattır, enerjidir ve portakal reçelidir . Haklısınız :)
Yaşamak Mevsimler içinde mevsim aramak gibidir. Tülin kışın içinde bazen hazan vardır bazen geç kalmış bahar. Tıpkı geç kalmış aşklar gibi.
SilMerhaba ;
YanıtlaSilDeniz'le yer değiştirmeden de olabilirsiniz.
Eminim Deniz size özlediklerinizi,kıskanmadan paylaşacaktır.
Deniz'e ;Size selam ve sevgiler.
Beraber oynamak güzel. Sevgiyle kalın
SilBahar gelmiş gibi gerçekten de .. Ankara'daki o turuncu çiçekleri çok seviyorum
YanıtlaSil