Bugün daha planlı olmaya karar verdim. Eski yazılarımı düzenledim.Yeni bir gün yeni yazıyı hak ediyor dedim.
Geçtiğimiz hafta sonu eşimin kuzeni ile Dikmen Vadisi'ne gidip kiraz ağaçların altında sporumuzu yapıp baharı yakalamaya devam edelim dedik. Vadide sekiz gelin ,bir nişan çekimi yapılıyordu. Bir yandan kiraz ağaçlarının güzelliği bir yandan doğa , güzel bir çay ve dondurma sohbete eşlik etti.
Ertesi gün arkadaşım aradı "Zehra senden bir ricam var .Bir arkadaşım evleniyor onların fotoğrafını çeker misin?Ben cep ile çekeceğim. senin ki en azından benim çekeceklerimden daha iyi."
Aldı mı beni bir telaş ben amatör fotoğraf çekiyorum. Hayır desem ayıp olacak. Ucunda ölüm yok benim için bir deney. İkizli duygular beni bırakmıyor. Neyse öğleden sonrası için sözleştik.Bir yandan da uykusuzum. Makinanın ayarlarını düzenledim. Vadide buluştuk .Bol bol çekim yaptım. Eve geldim büyük bir heyecanla bilgisayara fotoğrafları yükledim. O da ne fotoğraflar açılmıyor! Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Beni aldı bir stres. Ben makinanın ayarlarını düzeltirken raw moduna getirmişim farkında değilim. Hemen aklıma oğlum Efe geldi. "Anne internetten irfanview programını indir. Programı indirdim.Bir baktım tüm fotoğraflar açıldı. Çok mutlu oldum. Kiraz çiçekleri altında ilk deneyim fena değil.Yüzümün akı ile bu işten çıktım mı bilmiyorum .Daha geri dönmediler. Genç çiftler balayında. Fotoğraflar için izin istedim. Bir iki tanesi için. Mutluluklar dilerken genç çiftelere bende çiçekler aldım. Gidip onları ekeyim.
Düğün fotoğrafçılarına taş çıkartmışsınız.Emeğinize sağlık:)
YanıtlaSilmutluluklar diliyorum yeni çifte :) ellerinize emeğinize sağlık, harika olmuş fotoğraflar :)
YanıtlaSilTeşekkürler Ebemkuşağı Lovehouse. Yaşama farklı gözle bakınca ortaya bu işler çıkıyor galiba felsefe eğitimi almanın yararı.
YanıtlaSilTebrikler çok güzel olmuş. Senin için hoş bir deneyim.
YanıtlaSilEllerinize sağlık gerçekten güzel çekimler olmuş Deneyim kazanmak gibisi yoktur. Başlangıç güzel daha daha güzel çekimler olsun :))
YanıtlaSil