En son Üniversitenin ilk yıllarında dikmiştim. Benim iki teyzem var. İkisi çok güzel dikiş dikerlerdi. Hem aile bütçesine katkıda bulundular yılllarca. Hemde bize diktiler. Hele bayramlarda uykusuz kalırlardı. Onbeş yirmi parça dikerlerdi. Annem en büyüğü o kardeşlerine bakmış. Dikiş öğrenmemiş. Güzel dantel örmüştü. Ben o dantelleri şimdi değerlendirdim. Kırlentlere diktim. Bir kısmı çekmecelerde.
Dikiş serüvenim nasıl başladı? Orta okulda el işi ev işi dersi vardı. Biz o zamanlar zıbın, etek, gecelik dikmişdik. Daha sonra ben ebise dikmiştim. Demek ki o dersler bayağı faydalıymış. Zıbını kızım olunca giydirmiştim. Üniversite yıllarında ablamın komşusu vardı. Onla beaber bermuda pantolon, ceket, elbise ve pantolon dikmişim. Birde yurttayken elde basma etek. Sonra hazır giyim sektörü işin içine girdi. Eşimin ablası Melahat Abla çok güzel dikiş diker ( benim gelinliğimi dikmişti ) Çocukların ve benim dikişlerimi sağolsun yıllarca dikti. Çocuklar büyüdü. Çalışma hayatı derken ardından emeklilik. Hazır giyim sektöründe aldığmız giysilere tadilat gerekti. Onları yapardım. özellikle paça boyu. Dikişe başlama hikayemde tadilat içindi.Aldığımız giysilerin yakası yada kol kısmı uymuyor. Tadilat gerekiyor.
Etek ile başladık. Biraz sabır işi. Dikişte sabırlı olmayı öğreneceğim.
Fotoğraf çekmek, tiyatro festivali etkinlikleri, blog yazmak işin içine birde dikiş dikmek ilave olacak galiba. Unuttum birde gezmek ve gezi yazıları yazmak.
Dikiş haricinde her el işini biliri. Tığ işi, şiş işi, iğne işi.. Bir tek dikiş bilmem. Keşke bilseydim derim hep. Sonbahar mevsimi ile birlikte bere örmeye başlayacağım yine. O zamanlar farkında değilmişiz ama, bunlar hep sabır işi. Sabretmeyi öğrenmişiz, üretmenin zevkine varmışız. Günümüzde terapi diye uygulanıyor bu işler. Ne iyi yapmışsınız.
YanıtlaSilTeşekkürler Berfin Yalçın.Üretmek güzel.Elişleri,atkı bere yapmak üretmek güzel.Ben şimdi kapı süsleri yapıyorum .O kadar pratik ki bir sonraki yazımda paylaşırım. Artık bere atkı örmüyorum O kadar çok var . Yıllar önce yine üniversite yılları babam Almanya'dan örgü makinası getirmişti. Onla yelek, atkı, örgü elbise,çorap örmüştüm.Şimdi sabırsız oldum. Ancak dikiş öğretmenimiz çok güzel öğretiyor.Sevgiyle kalın
YanıtlaSilBenim de annem dikiş dikerdi, ben de az çok öğrenmiştim annemden. Eskilerde dikerdim birşeyler. Çalışma hayatı çoluk çocuk derken zaman kısıtlanınca elimde soğudu dikişten. Emeklerinize sağlık. Sevgiler.
YanıtlaSilTeşekkürler Turta Kokulu ev.Eskileri değerlendirmek. Zamanı üreterek geçirmek iyi. Öğrenmeyi seviyorum.
YanıtlaSilBekliyorum dikeceklerini hadi bakalım kolay gelsin :)
YanıtlaSilbende bu sene tasarım yapıp, dikeceğim.... yaşasın dikiş dikmek :)
YanıtlaSilNe güzel,kolay gelsin,kolay gelsin.
YanıtlaSilSevgiler.
Çiçeğim, canım benim. O sabrından biraz bana da gönder olur mu?
YanıtlaSilBu arada ben de ortaokulda zıbın diken, sonra da onu çocuğuna giydirenlerdenim :)
Diktim diktim giydim. Sizin kadar becerikli olmak zor.Soslu badem tasarım yapmak üretim yapmak güzel.Gezgin kova teşekkürler. Tülin aynı dönemin çocuklarıyız.Sabır yok. Sizin yaptıklarınızda çok güzel.
YanıtlaSil