18 Ekim 2020 Pazar

Hayatın üzerine bir çizik atmak istedim, yapabilir miyim?

        




         Bugün yağmur, dolu, güneş derken birden bire "Çok koşturuyorsun" dedim kendime İçimdeki ben  "Olumlu olumsuz yanları var "dedi. Diğer yandan  "Sen git dolan" dur derken buldum. Ama yine de onu dinlemeye karar verdim.

-Ayrıntılarda boğuluyorsun 

 -Yok ya 

 -Ne ayrıntısı. her şey mükemmel olacak

   -Hım masada çiçek yemek tam

   -Yapma ya balıkları çıkardın yiyebildin mi?

 -Sadeleş şekerim balık güzel manzara, keyifli arkadaş ile sohbet ya da sevgili

 -Yapabildin mi?

     -Hayır

    - O zaman

    - Ben sana ne dedim. çok şey beklemeden 

      - İlk defa haklısın

       -Nereden başlayacağım?

      - Bul bir ayrıntı

       -O kadar çok ki

         -Çiz üzerini

          -Tamam söz başlayacağım

          - Minik adımlar

         - Peki söz yarından itibaren

          Yok ya erteleme 

          -Yine söz veriyorsun 

          -Vaz geçme

          -Bak yazıma bile yansıdı

          -Aferin

         -Çizik atabiliyor musun her şeye?

         -Çok zor

          -Boğulmaya devam

          -Yok bir yerden başlayabilirim

           -İnanıyor musun?

           -Önce inan ilk adım sonra sadeleş ve üzerini  çiz bakalım

           -Bekliyorum

        - Bir şeyi istiyorsan... istemek yetseydi.  Boğuldum bak. 

        -Boğulmak istemiyorum.

Not yazıyı yazarken boğulduğumu fark ettim. Sağa mı sola mı? sıralayacaktım yazılarımı?

Yine de umutsuz değilim. 


8 yorum:

  1. Umut hep vardır 😊sen gönlünü ferah tut canım benim sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. fotoğraf mı resim mi nlayamadım tablo gibi renkler.. cennet hurması değil mi? şu en elimde tutuyorum birazdan yazınıza yorum yaptıktan sonra soyup yiyeceğim :) şansa bak dedim kendime, paralel hayatlar..
    ben de sizin gibiyim, herşey mükemmel olsun değil de, elimi bir işe attıysam onu tam yapmak eksiksiz yapmak, yoksa ne derler ne düşünürler. evi karmançorman, çocukları pis mi derler.. onu geçtim aslında ben kendim oturamıyorum karışık evde, çocukların burnu akarken elimde mendil arkalarında.. kimse için değil kendim için yapıyorum ama yine zararım da kendime...
    çözümü şöyle buldum: önce ben diyorum artık. ben mutllu muyum, herkes mutlu. 5dk bile olsun kendime odaklanıyorum önce. sonra o enerjiyle herşey daha kolay yapılıyor zaten. yapmak istemiyorsam (ve yapmam gerekiyorsa) da "bunu bitirince sütlü kahve" falan diyorum, aralar veriyorum, yaptığımı yaşayabilmeye, temiz evin keyfini çıkarmaya, burnu silinmiş çocuğu öpmeye falan da çalışıyorum yani :))) hizmet kadar keyif de..

    YanıtlaSil
  3. Sessizkaldım, evet hep umut var. Ama bazen olumsuzluklar insanı yoruyor.Sevgiler.
    Ceren, Yörük Köy' ünde çektiğim fotoğraf. Tesadüfler güzeldir. Bu sabah çocuklara bakmaya gelmeden önce sabah yürüyüşü yaptım. Çok hoşuma gitti. Bazı ayrıntılar güzel, bazıları yoruyor.elerken dikkat etmek gerek. Sevgiler.
    deep neden olmasın. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Sevgili, parıldayan çiçek.
    Bence çizgi çekmek yerine yüzleş..
    Bitir kafanda ki işleri.
    Sırayla ama ve zamanla acele etme den sindire sindire...

    YanıtlaSil
  5. Merih'in Atmosferinde zaten öyle yapıyorum, aralara mesafe koymak, sorgulamak, ayrıntının işine yarayanı alıp gereksiz olanı elemek, acele etmeden. Hızlı olunca sonuçları istediğin gibi olmuyor. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. İnce eleyip sık dokuyan, hersey mükemmeli kovalayan ama yine de en ufak birseyde hatayı kendinde arayan biri olarak ben; belki siz yazarken sıkıldınız ama ; okurken sıkılmadım... merak etmeyin hersey yoluna girer, su akar yolunu bulur... Ben hep öyle diyorum kendime.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında benzeyen yönlerimiz var. Çok iş ve iyi şekilde yapmak. Hata ya da davranış sonucunda olumsuz durumda kendine ok yönelip acımasızca eleştiri yapıp kendini üzme. Niye mükemmel olsun. Niye her işe koşturayım diye kendimi sorgularken buluyorum. Günlük yaşama baktığımda ben neredeyim?Niye sorusunu sormaktayım. Rabbi bir şekilde hayat yolunda oluyor. O yol bize sunulan mı? Yoksa bizim tercih ettiğimiz mi? Bazen sorgulama bazen hayatın akışı içinde kendimizi kaptırıyoruz. Sevgiler.

      Sil

Ne okuyoruz? Babamın Tenekeleri Zehra Konukman'ın ilk kitabı

                                                                                                                                            ...