12 Ağustos 2020 Çarşamba

Hayat limon veriyorsa limonata yap

                                                                         

                                          Bazen dikenlerimi çıkartır acımı içime gömerim.
                                               
                                           
                                            Bazen sessiz sakin limanlar arar susmak isterim.
                                                                           
                       
                           Bazen yalın ayak koşmak isterken ayaklarıma batan dikenlerim ruhumu kanatır.
                                                                       
                                                                           
                             Sessizliğimin içinde oluşan sesimi dinlerim günler aylar boyunca.
                                                                             

                                                     Bir çocuk sevinci dolar yüreğime
   


                                                                               
                                                                                                                                                     

                                                        Bazen alır başımı gitmek isterim.
                                                                           

                  Bazen sessizlik içinde düşünürken hayatın içindeki anlamları çözmeye çalışmaktayım.Bu aralar karışık duygular içindeyim.
               
                                                                     
                                                           

17 yorum:

  1. Hayatı gelişine yaşamayı beceremedim ben de. En büyük tasam bugün ne pişirsem olsaydı ne güzel olacaktı.

    YanıtlaSil
  2. Tülin gününe göre insanın ruh hali değişiyor.Dün akşam bu satırları yazdıktan sonra hazırlandım. Akşam tek başıma dolaştım. Dondurmamı yedim deniz kenarında oturdum. O ruh halinden çıktım. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Sinop, dondurma ve deniz kenarı... hımmmm iyi gelmeyeceği bir ruh olabilir mi ki? Acaba kütüphanenin karşı sırasındaki Şen Pastanesi miydi diye sormadan edemedim, bir ihtimalde 117'nin sırasında bir makan; elbette hâlâ Sinop'ta olduğunuzu varsayarak:) Önceki yazınızdaki kaza içinse geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Kütüphanenin bahçesinin tam karşısında Şen Pastan esi birde 117 ilerisinde Sakarya Caddesi dede var. Hatırlıyorsunuz. Sinop'tayım. Teşekkürler.

      Sil
  4. İnsan renkten renge giriyor.

    YanıtlaSil
  5. Sahil kenarında olmak ne güzel...

    YanıtlaSil
  6. Nasıl tatlısın... Şiir gibi! Şölen oldu gözüme!

    YanıtlaSil
  7. Bazen günün yorgunluğunu bir ağaç dibinde giderirsin.

    YanıtlaSil
  8. Bazen bir ağaç gölgesi, bazen dost sohbeti bazen yalnızlık içindeki alışkanlıklar güne, kişiye, duruma göre değişir. Bir bakmışsın mutsuz bir bakmış ısın içi içine sığmıyor insanın. Arif kardeşimin adı ikibuçuk yıl önce kaybettim. Siz yorum yazınca usuma kardeşim geldi. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. yaşam an'lardan oluşur..
    çok güzel kareler anlam yüklü :)
    sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Maviye iz süren. Haklısın anların değerini bilmek lazım. Sevgiler.

      Sil
  10. Limonata tarifi vereyim mi, gerekiyorsa? ;)
    Şaka bir yana, bu aralar ruh hallerimiz saat pandülü gibi, gidip geliyor.

    YanıtlaSil
  11. Olur ekmekçikız neden olmasın. aynen sevgiler.

    YanıtlaSil
  12. Çook eski bir tarif, aynı zamanda klasik bir tarif bu, işte: https://ekmekcikiz.blogspot.com/2008/08/el-yapimi-limonata.html
    Afiyet olsun. :)

    YanıtlaSil

Edinburg günlükleri

                                                                                                                                            ...