Son çalıştığım okulun koridorunun sonunda bir çiçek vardı. Her yıl mart ayı geldiğimde bu çiçek açar ,koridorun sevimsiz soğuk yüzünü aydınlatırdı. Ben de o çiçekten bir soğan aldım. Emekli olduktan sonra eve getirdim. İlk yıl evin değişik yerlerini denedim açmadı. İkinci yıl mutfakta balkon kapısının önünde aynı zamanda cam önü orada açmaya başladı. Her yıl mart ayında bu zambak çiçeği açar Mutfağımdan "bak bahar geldi "diye bana seslenir. Yalnız bir sene ikinci defa yazın açmış. Şaşırdım. mevsimler mi değişti yoksa doğanın dengesi mi değişti dedim.
Bana göre yinede denge var. Ayrıca bu çiçeğin açması için yeterli ışık olmalı. Ben hep doğadaki çiçekler, bitkiler ,ağaçlar ile insan arasında benzerlik kurarım. İnsana da sevgiyi verirseniz oda size geri döner. Ayrıca insanın olgunlaşması için zaman gerekir. Vücudumuzda nasıl tüm organların arasında çalışması için denge varsa tıpkı doğada aynı denge var.
Söğüt ağacı yapraklanmaya başladı.
Şu an dışarıda kurşuni gri bir hava, yağmur yağdı yağacak. Çimenler kuru suya ihtiyacı var. Ağaçlar bitkiler tomurcuklanmaya başladı. geç kalmadan dışarı çıkıp yürüyüş yapmalı .Doğanın ilkbahara hazırlanmasını seyretmeli.
Ahhh ne doğru bir söz yeterli sevgiyi gördü mü kalplerdeki bütün çiçekler açar bahar gelir
YanıtlaSileveeet bahar gelsin sen yine çok çok gez annat bizeeee :)
YanıtlaSilTeşekkürle Deeptone Bu sabah beni güldürdün. Cafe Tigris evet sevginin açmayacağı kapı yok.
YanıtlaSilBu çiçek beni çocukluğuma götürüyor, çok özeldir çok.
YanıtlaSil