Bir zamanlar genç kızlar ve delikanlıydık,Yıllar sonra bugün...

Başlık bulmakta zor.32 yıl sonra DTCF Psikoloji 1981 mezunları ile güzel bir öğleden sonrasında geçmişi bir yandan yad ederken, bedenimizdeki değişimin yüzümüzdeki çizgilerin ,saçımızdaki beyazların bize kazandırdığı güzellikler ışığında sohbetlerin tınısı sardı. Bazen birbirimize yaptığımız ufak uyarıların, bizi değerlendiren insanların yanlış bakış açılarının masamızı süslemesi çok hoştu. Şifa dağıtıcımız da vardı masada. Evlenip ayrılan öz soyadına kavuşan kızlarımız da. Hiç evlenmeyen masamızın müzmin bekarı da. Çoluk çocuk derken annane ,babaanne olanda. olan, halan çalışan, emekli olmayı düşleyen. Bir sonraki buluşmamızı belirledik. Öğretmen okulu mezunları her yıl toplanır ya gıpta ile bakardım. Biz de her ay toplanmaya karar verdik. Organizasyon işi Hülya'nın .Bu konuda çok becerikli .İnternet Nalan'ın .Foto bendeniz. Kahkalar, sohbetler ,anılar .zamanın nasıl geçtiğini anlamadık. Çayın çok pahalı olduğunu karar verdik. Sonuçta ekonomik hayat. Sufle ve dondurmalar harikaydı. Ee ne de olsa Mado. Şişmanlık ve yaşlılık konusundan bahsetmeme kararı aldık.

Siyah beyaz fotolardan dijital dünyaya.Bugün büyüdüğümüzü nine olduğumuzu söyleyen arkadaşlara inat hala genciz.