Gürültü kirliliği

Evim yol kenarında araçların gürültüsü insanı hasta ediyor.Sinop'taki evimden bahsediyorum.Sinop şehrine  giriş bir cadde çıkış bir cadde.Sinop yarım ada.Benim ev çıkış tarafında bu yazıları yazarken şu an çok gürültü var.Bir de düğün  konvoyların klakson sesi.Bu sabah yürüyüşten dönüyorum.adamın biri cep telefonun müzik bölümünü açmış yürüye yürüye gidiyor.Nasıl sinir oldum anlatamam.Çok dinlemek istiyorsan kulaklık tak yok ille herkes dinleyecek.Ben yolda yürürken müzik dinlemek zorunda değilim.İnsanlar bencil m?Yoksa ben mi  çok hassasım bilmiyorum.Ben cep telefonu açıp müzik dinleyerek yola çıkacağım .Mümkün değil.Elinde radyo ile dolaşan bir insanı düşünün ne farkı var.Yolda motorsikletler de çok gürültülü.Akşam saati klakson çalınmaz,ama insanlar çalıyorlar.Bir de Sinop'ta sokaklar çok dar.İnsanlar sokağın ortasına arabayı park edip alışveriş yapıyorlar.Bugün bir sokağa girdim,sokak tek yönlü benim taraftan giriş var.Ancak karşımda bir dolmuş .Ben insanları anlamıyorum .Girilmez yola girmek,yolun ortasında insan indirmek ,kavşaklara dönüş yerlerine araba park etmek.Tuhaflık ben de mi?Yoksa onlar da mı?Benim felsefem buraya bir başka araç daha park edecek ona göre park etmek.İnsana değer vermek.Bencilce düşünmemek.Yollar sadece bana ait değil ki.Sol şeriti de sürekli işgal etmemek çok önemli.

 En son okuduğum kitap.Beğendim İstanbul'u anlatan bir kitap.

 Rıza Nur Kütüp'hanesi

 Son bahar gelmiş.Çınar ağacı yaprakları sararmış.Yerlere dökülmüş.

Bugün denizle vedalaştım Denize girdiğim yer.