Bu sabah vadide yürüyüş yaptım.Uzun zaman oldu Dikmen Vadi'sine gitmeyeli.Çocuk lunaparkına dönme dolap yapılmış.Çocukluk düşlerim ile dönme dolap arasında dolaşırken düşündüm;yaşam dönme dolap habire dönüp duruyoruz.Bazen içimizdeki yolculuğa,bazen de birileri bizi döndürüyor.Onların peşinde dolanıp duruyoruz.Ardından burnuma bir koku geldi şöyle arandım etrafımı ,başımı yukarı çevirdim.Mis gibi ıhlamur ağacı.Derin derin içime çektim kokusunu .Hemen şimdi ıhlamur koyayım .
Ne güzel bir yürüyüş olmuş.Yazın sabah erken saatlerde kalkıp yürümek lazım. Ama sabah tembelliğini çok seviyorum. Vazgeçemiyorum. O bana yıllarca çalışmadan sonraki bir ödül. Öpüyorum.
YanıtlaSilsağol Mihriban ben de sabahları uyuyamıyorum.Erkenciyimç
YanıtlaSil