Adanın kıstırılmışlığında kaybolmamak

Bugün hava bulutlu ne yapsam diye düşünürken fotoğraf makinamı çantama koydum.Yollara çıktım.Okullar caddesinden Seyit Bilal'e oradan  sağa döndüm.Evlerin arasından denizi ve Sinop'u fotoğraf karelerine sığdırmaya çalıştım.

Arada eski evlerin olduğu sokak olmalı diye düşündüm.Nihayet o sokağa geldim.Yıkılmak üzere olan evler karşımdaydı.İçinde ne hayatlar yaşanmış,ya da yaşanmaya devam ediyor kahkaları bazen hüzünlerin takip ettiği geçmişinden günümüze var olmaya çalışan evler.

Kimbilir bir sonra ki gelişimde bu evleri belki bulamıyacağım.Tarihe tanıklık etmiş evler ya bu karelerde kalacak ya da yıkılıp beton yığınlarına teslim olacak.

İçimi hüzün kaplayarak  kentin bir başka yerine indim.

Denizin griye çalan rengi ve düşler içinde gezimi tamamladım.Bir gün yine akşama kavuşurken kentin yalnızlığı ile  başbaşa anılara daldım.

zor be dostum zor

Anlamak anlaşılmak zor.Sanki küçük çocukla telefonda konuşur gibi olmak zor.Bir kaç anlaşılır kelime  var  onun dışında ne anlatıyor.Neyi ne kadar anlıyor.Bilemiyorsun.İnsanlarla iletişim zor.Sen anlatıyorsun o ne anlamak istiyorsa onu anlıyor.Kendi değer yargılarını,duygularını,katıveriyor olaya .Bir de o kadar rahatlar ki kullandığı kelimeler yorumlar.Seni iki dakikada yargılıyor,ahkam kesiyor.Üzerine üstlük.sen o anda şaşırıp kalıveriyorsun.Her zaman ki gibi olayı savuşturuyor sakin sakin anlatıyorsun.Dokunuyor,sarılıyorsun.Şunu demek istedim diyorsun.Kolay be kolay: bırak nasıl anlamak istiyorsa anlasın.Seni yargılamaların umurunda değil.Bildiğin yoldan şaşmıyorsun.Bu saatten sonra huy mu değiştireceksin.Kim mükemmel ki?.Her birimiz farklılıklarla anlamlı.,aynı zamanda zenginlik diyorsun .Ama bir bakıyorsun sen başkalaşmışsın.Ağzını açtığında çıkan kelimeler anlamını yitirmiş gibi geliyor. Yorum yapıyor bu ben miyim diyorsun.Sanki sözler başkalarının ağzından çıkıyor ..Değişiyorsun değişmek istemesen de .

Şaşırdıklarım

Bu başlık belkide anlatmak istediklerimi tam olarak ifade etmiyecek.neyse önce olayı anlatayım.Pazartesi günü her zamanki gibi Sinop'ta pazara gittim.aman Tanrım dedim.pazarda çiçekDomateslerin biberlerin arasında beni al diyen çiçekler.Diyeceksiniz ki neden olmasın.Ya tabii ki pazarda çiçek satan kişi var.Hemen hemen her hafta bir çiçek aldım.Bu sefer ki gelin güvey çiçeği.Vazo için.Yalova pazarında da çok güzel vazo çiçekleri var.O zamanda şaşırmış mutlu olmuştum.ama oradan çiçek almamıştım.Yalova çiçeğin merkezi.Bir pazarda çiçek var ise o pazar benim için çok değerli.Neyse alışverişi yaptım.gidip sorayım dedim.Fiyatını duyunca inanmadım.Elli  kuruş.iki demedi bir lira.Alayım dedim.en azından vazomda canlı bir çiçek.Su da ne kadar dayanır diye düşündüm.Hiç önemli değil.Hala dayanıyor..Altaki resim O da ördeklerle beraber yüzmek.

Tabii ki bendeki mutluluğu anlatmaya şu an bile kelimeler yetersiz.Haksızmıyım.Gelelim diğer olaya.Denize nerede girelim dedik Andaç denilen bir yer var.Tüm imkanlar var;şezlong,şemsiye,soyunma kabini,duş ve çay bir de ördekler.Onlarla beraber yüzüyorsun..Harika bir olay.bir de yavru ördekler var ki bugün onlar şezlongun aralarında dolaştılar.Ayağını uzatıyorsun yavru ördek.

Kim mutlu olmaz .Gelelim diğer bir olay.Ramazan bitti trafik ikiye katlandı.Sinop yarımada.Bir geliş yolu bir de gidiş yolu var.Bizim evde şehirden çıkılan yolda.Bu fotoğraf trafiği çok güzel anlatıyor.Ben bakarken yoruldum.Daha yoğun olan resmi koymak istemedim.Bunla idare edin.Ay bu da trafik mi.sesisinizi duyar gibi oldum.insan rahatlığa alışınca böyle oluyor.

Oğlum geldiğinde bir fotoğraf çekmiş.ben sorduğumda arka balkondan görünen dedi.Modern bir sanat eseri tabii ben çektim.Siz karar verin bakalım bu ne?

Daha bitmedi.Bugün arkadaşları ziyarete gittik.Bahçelerindeki elma ağacı altı tane elma vermiş.Diyeceksiniz hiç ağaçta elma görmedin mi?Gördüm.ama böyle kırmızı ve güzel ikiz elmalar görmedim..Manav tezgahlarını ya da pazar yerindekileri saymıyorum.

Bu kadar şaşıracak ne var diye düşünüyorsunuz.Günlük hayatın alışılmışın dışında betonlara bakmaktan bir hal olmuşken benim için bunlar çok önemli..Biliyorum arka balkondakini merak ettiniz.Ha o mu ne olacak.Atılan bir boyanın bıraktığı izler.İşte günler içinde beni şaşkınlığa düşüren kareler.tabii günlük yaşamda pek çok şaşırdığım ağzımın açık kaldığı olay ve durumlar var.Ancak onların şaşkınlığını gazeteleri açınca ,televizyonu izleyince her gün görüyorsunuz.şaşırmadınız mı benim yazdıklarıma.Biliyorum .Ama yüzünüzde ufak bir tebessüm gördüm.yanıldım galiba..

tarihe saygı

 Sur dibi

 Aradaki tren yolu

Ablam evine beş dakika mesafedeki yere bizi ille götürmek istedi.Gözlerime inanamadım.Selçuk'ta şehrin merkezindeki surların devamıydı.İnsanlar surun dibine ev yapmıştı.

Uçan kuşlar martılar,yeşil başlı bir bahar

Çay bahçesinden yükselen şarkı sesine uygun bir caddede yürüyorum.Sanki gerçekliğe inat.Bir yanımda deniz.Denizin kokusunu içime çekiyorum.Ben deniz oluyorum deniz ben.Bir yandan egzoz gazları,bir yandan denizin kokusu.Keşke arabaların sesleri deniz dalgası olsaydı diye düşlerken bir adam sigara içiyordu.Sanki tüm dünyayı içine çekiyor sonra dumanını salıyordu.İçindeki öfkeyi bastırırcasına.Bir karga tepemde dolaşıp neler neler anlatıyordu.Ha bire beni takip ediyordu.Bir erkekle kadın aşklarını yaşarcasına birbirine sarılmış önümde yürüyorlardı.Güneş tepemde boza pişirirken parka daldım.Ağaçlar yapraklarını dökmeye başlamış hava inadına  yaz sıcaklığını yaşamakta.Cırcır böceği sabahın sessizliğini bozarcasına şarkılarına başlamıştı.İncir ağacı kokusunu yayarken ortalığa İncir mevsimi gelmiş diye hayıflanmıştım.Ege'de incire biz yemiş deriz.Romantik İsmail'in orada kadınlar çığlık çığlığa denize girmekte bir kadında şapkasıyla denizde..Bir evin balkonunda üç adam sabah sohbeti etmekte.Dönüş yolunda bir başka şarkı yürüyüşüme eşlik etmekte.Zeki Müren'in sesinden bir parça.Sabah simidini sıcak sıcak alıp çayı koymak üzere eve yöneldim.Yürüyüşten fotoğraflar.

Sevgili Babam

Bugün ölümünün 2. senesi.Daha dün gibi hatırımda sesi.Telefonu açtığında yaptığı komiklikler.Ziyaretine gittiğimizdeki sevinci.Hemen iki kilo yufka alır börek yapın demesi.Bir misafir geldiğinde evin kızı gibi  yaptığı ikramlar.Annemin çok yemesini uyarırken elinden yemeğin yarısını alması.Gençlere yaptığı öğütler.Yardımseveriği,çalışkanlığı. Ben gençken domatesi sıkar suyunu çıkarırım demeleri..Arabası olmasına rağmen her yere yürüyerek gitmesi.Anneme Sultan diye seslenmesi.Annemin adı Sabahat.Yediğine dikkat ederdi günde iki öğün yemek yerdi.Sabahları çökelekli biberi çok severdi.Yeşil gözleri  hiç gözümün önünden gitmiyor,sesi kulağımda çınlıyor.Annem yaşasaydı onla anılarımı paylaşsaydım.Artık anılar yazılarda kaldı.Bu ağustos sabahında anılarımı yazarken boğazıma bir yumru oturdu.Ruhun şad olsun sevgili babacığım.

Yeni bir yaşam

Güneşin alabildiğine sıcaklığını hissettirdiği   bir ağustos günü bacaklarınız ter içinde kalıyor.Etraf kalabalık ;akrabalar .arkadaşlar,dostlar.İnsanlar bekliyor bir türlü  başlamıyor.İnsanlar sıkkın,telaşlı.Yelpazelerin açılması bir yana bir yandan fısıltılarla konuşuyor..Ne oluyor derken fısltılar 'çukulata takside unutulmuş onu bekliyorlarmış'aradan bir kaç saat geçmiş nihayet haber geliyor.Tamam geldi. Oh be.Ve  nikah memuru kızgın bir şekilde soruyor.'İyi günde    ve Evett.Alkışlar alkışlar,konfetiler yerlere saçılıyor.Küçük masum bir kız ve yakışıklı delikanlı için yeni bir yaşam başlıyor.

Gidenlerin ardından

Sahahleyin erkenden onun kımıltısını hissederim.Uyandığında yatağında sessiz şekilde durmasını ya da çıkardığı sesleri.her yerde anısı var.Yatak odasında eşyaları,arabada oyuncakları,buzdolabını açtığımda yarım kalan sütünü.Yalı'da yaptığımız kahvaltılar.Beni anlayan benimde onu anladığım onla geçirdiğim zamanlar.Karnı acıktığında gösterdiği tepki.hemen sandalyesine oturdup menünün ne olduğunu anlatırım.haşlanmış yumurtaya bayılır.kendisi yemek ister.Onun kokusu heryerde.Anılar her tarafa saçılmış.Onla beraberliğim çok anlamlı.Denizde sesini duyduğumda

başımı çevirdiğimde farklı bir kişi olduğunda hüzünlenirim.Birbirimizn dilini çözmüştük.Artık ev senin sesinle çınlamıyor.Oyuncakları oynayan yok.Senin için koşturmalarım bitti.ama sen daima benle berabersin Ege'cik.Gideli iki gün oldu özledim seni sanki aylar olmuş gibi.

Torunum yaşamı keşfediyor

Torunum büyüyor.14 ay bitti. Hayvanları çok seviyor. Köpeğin adı hoo ho.Kuşlar k. Köpek ile kedi arasındaki farkı bilmiyor. Dün kedinin nasıl miyavladığını anlattım.. O da  meyav diye ses çıkarttı.Çimenlerde gezinirken otları koparmayı seviyor. Evdeki saksılar yükseğe çıktı. Onları sürekli koparmak istiyor. Çiçeklerin güzel ve aynı zamanda canlı olduğunu söylüyorum. Su onun için ma. Pazarda gördüğü her meyve mama. Her şeyi anlıyor. Televizyonun nasıl açılacağını öğrendi. Yanında televizyon izlememize rağmen. Konuşma yok ,onun yerine elleri ile ve ağzından çıkardığı hımm sesi ile her derdini anlatıyor. Annesine anne  diyor. Bana da anne diyor. Dün bir baktım koltuğa tırmanmış. Ne zaman büyüdü anlayamadım. Sürekli soru sormaya başladı. Yatağa yatınca bana lambayı gösteriyor. Bu ne anlamına gelecek şekilde on defa lamba olduğunu anlatıyorum. En sonunda ben ona soruyorum . İşin içinden öyle çıkıyorum. Ayın 14 ünde 15 ay bitecek. Geçenlerde bana misafirliğe geldi. Çok hoşuma gitti . Merdivenlere bayıldı. Kolayca tırmanıyor.  Ancak bacak aralığı yetmediği için inemiyor. Benden destek bekliyor. Büyüme sürecini beraber yaşamak çok güzel bir duygu.

Yüreğim yangın yeri mübarek

Felsefenin önemli sorularından bazıları tekrar usuma düştü. Ben kimim ? Neden varım? Nereden geliyorum? Nereye gidiyorum? Bu soruları artırabiliriz. Zaman zaman bu soruları düşünür kendimce cevaplarım. Felsefeyle ilk tanıştığımda bilginin zamana ,kişiye, duruma göre değiştiğini öğrenmiştim. Bu yaşanılanları gördükçe tek bir şey biliyorum o da hiç bir şey ;neler oluyor? Sorular sorular verilen cevaplar. Bu cevaplar beni tatmin etmiyor. Televizyonda şimdiye kadar izlediğim kanalların ne kadar anlamsız, yorumların ne kadar yanlı olduğunu gördükçe kahroluyorum. Sanki bir tiyatro izliyoruz. Bizler figüran. Bir şarkı takılıyor dilime. Güzel günler göreceğiz çocuklar

 Güzel günler göreceğiz çocuklar
Motorları maviliklere süreceğiz

Çocuklar inanın inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler
Motorları maviliklere süreceğiz
Güzel günler göreceğiz güneşli günler


Hani şimdi bize
Cumaları, pazarları çiçekli bahçeler vardır,
Yalnız cumaları ,yalnız pazarları

Hani şimdi biz
Bir peri masalı dinler gibi seyrederiz
Işıklı caddelerde mağazaları,
Hani bunlar
77 katlı yekpare camdan mağazalardır.

Hani şimdi biz haykırırız
Cevap:
Açılır kara kaplı kitap:Zindan
Kayış kapar kolumuzu
Kırılan kemik, kan
Hani şimdi bizim soframıza
Haftada bir et gelir
Ve çocuklarımız işten eve
Sapsarı iskelet gelir
Hani şimdi biz
İnanın güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın inanın çocuklar
Güzel günler göreceğiz güneşli günler
Motorları maviliklere süreceğiz
Güzel günler göreceğiz güneşli günler
Bunca olayların arasında içimdeki umut  karıncanın yürüyüşü gibi geliyor.