Size kırmızı çaydanlıktan çay ikram edeyim gelir misiniz?

                                     

                                                 Evdeki fazlalıkları köydeki eve yavaş yavaş götürürken uzun zamandır kullanmadığım kırmızı çaydanlık gözüme çarptı. Bir yerde duymuş okumuştum. En az altı ay kullanmadığınız eşyayı verin. Aslında geçenlerde de yalnızdım çay demlemek için kullanmıştım." Olsun götüreyim" dedim.  Uzun zamandır görmediğim arkadaşımla yolumuz Güzel Çamlık'ta kesişti. Özlem giderdik. Doğayı, gezmeyi, hayatı, dostları seven bir arkadaş. Daha önce telefonda konuşmuştuk. Köyde dedim tek başıma kalmaya korkuyorum. Korkumun nedeni doğanın içinde ev. Tek başıma yatınca bir tıkırtı duyarsam tedirgin olur uykum kaçar uyuyamam dedim. Hülya "Çağır ben gelirim. Ben sana kırmızı çaydanlık getireyim" dedi." Benim kırmızı çaydanlığım var. Sen   sohbetini, arkadaşlığını dostluğunu getir. Ben de sana çayını demleyeyim. Eski günlerden söz edelim. Gençliğimizi, anılar içinde kalmış günleri kuzine yanarken çayın buharında hatırlayalım. Dışarıda lapa lapa kar yağsın.        Dağ havasını içimize çekerken düşünüyorum iyi ki seni tanımışım Hülya. Sen yakın zamanda kaybettiğin oğlundan ben iki yıl önce gurbette yaşayan hassas, yufka yürekli, insancıl... Yemek yerken "anlat abla" sözünün içindeki fırtınaları anlatmak için söze başlamak isteyen ama  duygularını anlatmayan hassas kardeşim Arif'ten bahsedeyim. " dedim. Dostun arkadaşın az bulunduğu dünyada özel insanlara rastlamak bir şans. Arkadaş, dost sohbetinin çaya eşlik ettiği mutlu günlerde kırmızı çaydanlık ocağın üzerinde sizi bekliyor.