14 Mart 2016 Pazartesi

Ah Ankara anı kara Ankara

Ölüm bu kadar mı yakın.? Yolu Kızılay'dan geçmeyen var mı? Ne suçum var. O anda orada olmaktan.  Cenazeler çoğalmış. Bu yerde yatan ben miyim ? Bu kopan kol benim mi ?
Evden çıkarken hoşçakal anne dedin mi? Akşam olduğunda beklerdin ev ahalisini hiç gecikmez derdin.Sevdiğinle vedalaştın mı? Son defa sarildın mı? İşte gidiyorum yalansız yarınlara bir veda bile edemedim dedin mi? Çiçekciden aldığin ciçek mezarını süsledi.
Hava kurşun gibi ağır. Gök bile dayanamadı bak ağlıyor. Anne okulum bitti aşık olacaktım anne. Annem güzel annem neredesin? Bu kadar geç kalmazdın. Gitmek için cok erken.Baharı yaşamadım ben.Bunlar rüya olmalı.
Daha bi önceki ölümün yası bitmedi. Yüreğim yas tutuyor. Yasımız bitmeyecek mi? Güzel Ankara'm kara Ankara'm. Ömrümün çogu sende geçti. Sevdim sevildim. Üzüldüm. Ama bu acı .Acı anlatılmaz yaşanır denir. Herşey acı. Yediğimin tadı yok. Gün kurşini . Keder sarmış her yanı. Ölüm seni sevmiyorum. Uğrama kentime seni istemiyorum .


5 yorum:

  1. Allahım korkunç çok korkunç :((((

    YanıtlaSil
  2. Bu korkunç olaya "empati" kurup baktığımızda tüylerimiz ürperiyor, kanımız donuyor adeta. İnsan mantık sınırları içinde düşünmekte zorlanıyor.

    YanıtlaSil
  3. Etkinlik başlattık canım.
    Paylaşır, daha çok arkadaşa ulaşmamıza yardımcı olur musun?
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Paylaşımlarınızı beğenerek okudum umarım bundan sonra hiç bir yerde canlar yanmaz .

    YanıtlaSil

Ne okuyoruz? Babamın Tenekeleri Zehra Konukman'ın ilk kitabı

                                                                                                                                            ...