Uzun bir başlık oldu.Varlık ve yokluk kavramına dün akşam izlediğim oyundan yola çıkarak vardım.Mimar Sinan Üniversitesi.Güzel Sanatlar Fakültesi Tiyatro Bölümü öğrencilerinin oynadığı Hamlet adlı oyunu izledim.Yönetmen Ali Barışık.Genç,canlı,dinamik.Bir orada bir burada .Aynı kendisi gibi oyunda öyle.Hamlet'in günümüze uyarlanmış şeklini izledik.Oyunun konusu ;Oyun Danimarka'da geçiyor.Prens Hamlet'in babası Kral öldükten sonra annesi Gertrude ile evlenen amcası Claudius'tan intikamını nasıl aldığını anlatır.Günümüz dünyasının nesneleri olan kamera ve ekran kullanımı ile olaya farklı yorum katan yönetmen Ali Barışık;tpıkı kendi iç dünyası gibi Hamlet'i yorumlamış.Oyunu izleyen bazı gençleri gözlemlediğimde birinci sahne arasında suratları asılmıştı.Ancak yorum yapmadılar.Olaya temkinli yaklaşıp ikinci sahneyi izlemeye karar verdiler. Çıkışta farklı yorumdu diyenler oldu.Dayanamayıp Atillah Sav'a görüşlerini sordular.Atillah Sav temkinli ve yılların tecrübesi ile öğrencileri tebrik ettiğini söyledi.Oyunun başrol oyuncularından Duygu Arat 15.00'teki seanstan sonra hastalanmış hastaneye kaldırılmıştı.20.00 Suaresine hasta olarak çıktı.Hasta olmasına rağmen büyük bir özveri ile her iki oyunu oynadı.Başta Yönetmen ve ardından tüm oyuncuları tebrik ediyorum.Oyun sonunda Hamlet'in mücadelesi kendi içinde anlamlıydı.Akıllı bir şekilde intikamını aldı.Tıpkı yaşamda da her birimiz varlığımız ile yaşama anlam katmaya çalışırız.Amaçlar,idealler ve nedenlerimiz bizi anlamlı kılar.Oyun boyunca aklın kullanımınn aşamalarını izlemeye çalıştım.Günümüz dünyasını zihnimden geçirdim.Savaş ve barış için mücadele insanları.Her zaman barıştan yana oldum.Savaşın acımasızlığı çocuklar ve kadınlar üzerindeki yıkımı ve sonuçlarından en fazla etkilenenlerin olduğuna inanırım.İçimizdeki savaşlar ,ayrıca dünya üzerindeki savaşlar hiç bitmez.Olmak ya da olmamak. tüm mesele bu mu?Yönetmen ile bir de hatıra fotoğrafı .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder