27 Ekim 2010 Çarşamba

bugün

geçmiş ile gelecek arasındaki bağ .Yaşadığın anların toplamı.Bir köprü.Sevmenin sevilmenin arasındaki denge.Yaptığın davranışların muhasebesi.İçtiğin kahvenin kokusu
Yalnızlığımın düş kırıklığının açtığı yeni pencere.En umutsuz anımda ayağı şekerden kesilen teyzenin bacağı.Neden mi? bu örneği verdim.Mutsuz anımda umutsuzluğa kapılmayayım diye.Yapılacak işlerin olması.Ayaklarım yorgunluktan sızlarken koşoşturmacalrım.

5 yorum:

  1. yalnız mısın annecim niye öyle diyosun..yanyana olmayabiliriz fiziken ama hep yanındayız birbirmizin..didem

    YanıtlaSil
  2. sevgili lızım tabii sana katılıyorum.ancak zihnim parmaklarımı yöneterek duygu durumunu aktarırken anların ifadesiydi o

    YanıtlaSil
  3. teşekkür sevgili kızım
    sanal alemin ardında yalnızlığımı paylaşan didoşum

    YanıtlaSil
  4. Ayy!Ortalık hüzün kokmuş...

    YanıtlaSil
  5. ne hüznü şekerim duygu paylaşımı azıcık duygusal azıcık varoluş birazda farkındalık

    YanıtlaSil

Ne okuyoruz? Babamın Tenekeleri Zehra Konukman'ın ilk kitabı

                                                                                                                                            ...